Maalesef yok o zaman iş başa düşüyor. Çocuk büyütürken hatalar yapsakta resmen kitap yazacak kadar tecrübe sahibi oluyoruz. Hele şu 2 yaşlı sendromlar benim gibi her anne babaya kalın ciltli roman yazdırır diye düşünüyorum.
Bu sıra bir sürü telaşım var. Ama Ela sağolsun 2,5 yaşına girmesiyle sendromun orta göbeğine bizi birden sürükledi. Evde sürekli herkes birbirine bağırıyor. Çünkü Ela herkese bağırarak her istediğini yaptırmaya çalışıyor. Diğeri 9 yaşında erken ergenlik denilen dönemde daha bir asabi. Her söylenilene kızıyor, her söylenilene itiraz ediyor.
Sakin kalmak için elimden geleni yapıyorum. Güzelce açıklıyorum ama ikna olması çok zor olan bir evlat çığlıklarının sonu gelmiyor. Yine deee pes edip dediğini yapmıyorummmm. Valla yapmıyorum çünkü biliyorum ki sonra bunu huy haline getiriyor 2. çocukda daha bir tecrübe ediyorsun tabi başına gelecekleri :)
Yağız'ı da kontrol etmek gerekiyor. Çünkü her fırsatta gidip Ela'yı ısrarla daha bir kızdırıyor. Sonra ne mi oluyor yapma etme demeye kalmıyor eli maşalı küçük hanım abisine saldırıyor. İkisine ayrı dert anlatıyorum.
Bana göre anneliğin en zor yanı; "Çocuğunuza doğru davranışı öğretirken acaba ben ona doğru davranıyormuyum kaygısı yaşamak." Bu istem dışı olan bir şey tıpkı yetersizmi kalıyorum vicdanına benziyor ama daha derini, daha bir cevapsız olanı. "Eğitim aile de başlar" lafına sonuna kadar katıldığım için her anne gibi mükemmel olmasa da çocuklarım için en iyisini yapabilmek şu hayatta en büyük hedefim.
Geçen gün bir şey oldu ve Ela ya kızdım "beni çok üzüyorsun" dedim oda bana döndü "sende beni üzüyorsun kızma bana" dedi. Birden olduğum yerde ufacık kaldığımı hissettim onların gözünden sürekli bakmaya çalışsam da bir yere kadar empati kurabiliyorum. Belki farkında olmadan sesimi kontrol ediyorum ama kızgınlığımı bastıramıyorum sanırım. Onlar etkilenmesin diye ağız tadıyla karı koca kavgası bile yapamıyoruz içimde kalıyor her şey :)
Kısaca bu sendromlu günler beni emzik bırakma , biberon bırakma ve bez bırakma dönemlerinden çok daha fazla yordu. Şu dönemleri bir bitireyim çocuklar büyüsün evlenip barklansın emekliliğim de oturup çocuk yetiştirme de kullanım kılavuzu adlı kitap yazacağım :)
Sevgiler,
Maaşallah her ikisine de. Onlar evlenip barklanınca bu sefer torun büyütme kılavuzuna ihtiyaç duyabilirsiniz :)
YanıtlaSilbutun hayallerim yıkıldı şuan :)
SilAyyy canım yaaa cidden Allah sabır versin ama inan Dünya tatlısı iki evladın var tatlarından yeme de yanında yat :) Maşallah..
YanıtlaSiltabi tabi yemeyip yanında yatıyorum :))
Silhayir isin kotuusu biri birine benzemiyor, her cocuk icin ayri bi kullanim klavuzu lazim. Bendekiler gece ve gunduz gibi ayri karakterleri.
YanıtlaSilbide o var tabi 2 sinede ayrı kılavuz lazım :)
SilO kullanım kılavuzu şart gerçekten..:)
YanıtlaSildimii yaa bencedeee
Silİkisinin de en zor dönemleri. İki yaş sendromu hele ki tam bir feceat! Biz de yaşıyoruz oradan biliyorum.:) Annelik gerçekten çok zor, Allah sabır versin. Bu kitabı çıkar da bizden sonrakiler biraz rahat etsin.;)
YanıtlaSilbizim cocuklarda bi ceksin bakalım cocuklarının 2 yaş sendromlarını annemi şimdi anlıyorum derler belki :) ne kotuyum ya :)))
SilAllah yardımcınız olsun.
YanıtlaSilKılavuz olayı çok mantıklı, bebiş doğduğunda ayrı, evlenirken de ayrı kılavuz versinler. Kocaları kullanma kılavuzu da lazım :)
kocalar içinde ayrı hazırlanmalı oda bi kaç cilt tutabilir çözülecek bir konuda değil :)))
SilHiç bir şey değil de en zoru bu işte. Şu an Berrak'da Ela gibi . Sessizliğimi koruyarak , tahammüllü davranmaya , sabırlı olmaya çalışıyorum . Ama son 10 gündür ağlamaklı bir şeyler yaptırmaya çalışması sürekli böğüre böğüre ağlaması , inatçı bir keçi gibi davranması çaresiz bırakıyor beni . Sakinliğimi susarak korumaya çalışııyorum . Mümkünse o kılavuzdan bende alayım . :)
YanıtlaSilbu gidişle bence bizde sendroma gireceğiz :)))
SilTatlılıklarını yerim , maşallah (:
YanıtlaSilboyle cok masumlar gercekten :) sağol cnm
SilBizim evdede aynı kargaşa, hır-gür. Biran önc okullar açılsın canları çok sıkıldı bunların...
YanıtlaSilbencede okulllar açılsın artık :)
SilBu konuda gerçekten kitap yazabilirsin.
YanıtlaSiltüm anne babalar yapabiliriz aslında bunu :)
SilAy kıyamammmmmm sen de beni üzüyorsun mu demiş annesi? Vay minik afacan vay, valla annelik zor sanat, Allah kolaylık versin Gülşah'cığım, bol sabır, bol sabır, çok sıkılınca arada mutfak rafından bildiğin nane kavanozunu al, içine çek, kokla bak nasıl iyi gelecek, ben keşfettim bunu:)
YanıtlaSilsevgiler.
şimdiki çocuklarda dil pabuç gibi :) nane kavanozu iyi fikirmiş ablacım sakinleştirebilir deneyeceğim bunu mutlaka :)
SilAllah sabır versin Gülşahcım.
YanıtlaSilBenim kuzuların arasında 12 yaş fark olduğu için ikisi arasında tek bir sorunumuz bile olmuyor.Çocuklara bağırma konusunda ufak olanlar daha bir dikkatli sanki anne baba nasıl davranıyorsa onlar da o şekilde davranmaya çalışıyor.Onlar evlenince daha torunlar var bakılacak :))
büyükte ergenlik sorunları yoksa şanslısın valla canım :) ufaklar zaten çok fazla cin :)
Silne güzel demişsin gülşahçım anneliğin en zor yanı gerçektende onlara doğru davranışı öğretmeye çalışırken acaba biz doğru davranıyormuyuz kısmı zor işler gerçekten
YanıtlaSilzor gerçekten canım
SilGülşah'cım yarama tuz basmışsın. Bizde tam 2.5 yaşını doldurmuş olmanın asiliğini inanılmaz yaşıyoruz. İstediğini ağlayarak yaptırmaya çalışmaktan vazgeçmiyor bende ileride beter olacak diye geri adım atmıyorum ama sakinliği korumak bazen çok yıpratıyor. Bazende bir bakıyorum çocuk bal gibi oluyor sonra kendi kendime acaba çok mu abartıyorum diye düşünmeden kendimi alamıyorum :)) Allah hepimize sabır çocuklarımıza da uyumluluk versin ;))
YanıtlaSildimi sürekli kendimizi sorgularken buluyoruz garip bi duygu :)
Silbenim oğlum da hep aynı şeyi söylerdi hala söyler bana kızma diye öyle deyince de hakikaten insan durup düşünüyor
YanıtlaSildamardan vuruyorlar gerçekten :)
Silahaha valla güldüm, kitabı bekliyorum :)
YanıtlaSilAnnem buyudukce dertleri de buyuyor hele siz bi ellere karisin der. Yani evlendirince de pek rahat yok zannedersem :P
YanıtlaSilbenimkilerin arası 7 yaş ama aynı sıkıntılar devam ediyor :)
YanıtlaSilAllah nazarlardan korusun, maşallah. Zaten anne demek nerdeyse herşeyde uzman demek. Bazen doktorlardan bile bilgiliyiz:)
YanıtlaSilAllah sabır versin çocuk doğurma fikrimden bir anlık cayar gibi oldum :D gerçi ben bir tane de olsa istiyorum tabi ki öncelikle hastalığımı yeni atlattım kısmet belli mi olur bir tane olur ve sen ve senin gibi olan sendromlu annelerden olurum :D gülşah bana yardım ettttt diye bağırırım buralarda :))))
YanıtlaSilallah sabır versin yine de doğru olanda bence sabırlı olmak gibi geliyor sonuçta o dönemlerde geçeçek hayatta herşeyin geçtiği gibi,ömür bitiyor bir bakmışsın yaşlanmışsın o yüzden kendini de yıpratmadan biraz sakince geçmeye çalışmalısın gerçi ben anne değilim konuşması kolay ama yine de mantıken böyle düşünüyorum :D
tabiki söz konusu başa gelince mantık da devreden kalkabilir :)
Duygularıma tercüman oldu bu yazı.Allah kolaylık versin hepimize ...
YanıtlaSilÇocuk yapma fikri bana çok uzak :)
YanıtlaSilşu an aynı durumdayız biliyormusunuz. Korkunç gerçekten. onlara bibirinize bağırmayın derken, bir anda kendimi bağırıyor buluyorum :(
YanıtlaSilumarım çabuk biter.
sevgiler
Biz de yasiyoruz ayni seyleri bir de yuzunuzu tirmalama huyu basladi. Bir cep kitabi olsaydi hemen baksaydik ne yapacagimiza:))
YanıtlaSil