Başarıya Götüren Aile

Doğan Cüceloğlu kitapları her zaman yön bulmakta faydalandığım kitaplar arasında olmuştur. Bu kitap içerisinde okuduğum bazı sahnelerde beni kendime getirdi. Uzun uzun notlar aldım ve uygulamaya başladım.

 Özellikle çocukları sınava hazırlanan ailelerin mutlaka okuması gerektiği bir kitap olduğunu belirtmek isterim. Örneklerle anlatılmış olması kafada oluşan tüm soruların cevaplarını vermektedir.

Kitaptan aldığım bazı notları paylaşmak isterim;

KENDİ YAŞAMINI YÖNETME SORUMLULUĞUNUN BİLİNCİNE VARMAK
 Köstekleyen aile de, 5 yaşındaki Sumru nun önüne annesi dört köfte koyar ve "haydi ye"der. Sumru 2 köfte yedikten sonra annesine doyduğunu söyler. Annesi, "hayır doymadın, iki köfteyle doyulur muymuş? Tabağındaki  köfteleri bitireceksin" der. Bu aile de Sumru kendi yaşamının direksiyonunda değildir; kendi yaşamının direksiyonuna geçmesi kösteklenmiştir. Bu mesaj şudur; "sen doyup doymadığını kendin bilemezsin; ben bilirim."

 Bu şekilde büyüyen çocuk "sen bilmezsin, büyükler bilir" mesajına gerçekten inanır ve ömür boyu başkası tarafından yönetilmeyi bekler. Kendi yaşamının direksiyonuna oturamayacağını ve oturmaması gerektiğini kabul eder.

 Diğer yandan Pınar, çocuğun gelişimini "destekleyen aile" ortamında büyümektedir. Pınar önüne konan köftelerden ikisini yedikten sonra annesine doyduğunu söylediğinde, annesi "peki kızım"der ve Pınar bilir ki, bir sonraki yemek saatine kadar ıvır zıvır yeme hakkı yoktur. Yemek, zamanı gelince yenir ve bu, ailede birlikte yapılan bir iştir.

 Küçük Pınar, kendi yaşamının direksiyonundadır; ama direksiyonda olmanın her istediğini aklına geldiği gibi yapmak olmadığını bilmektedir. Kendi yaşamının direksiyonunda olmanın bir sorumluluğu vardır ve Pınar dan, bu sorumluluğun bilincine varması beklenir.

"İzin verin, çocuğunuz yaşamını tribünlerde seyirci olarak değil, sahada oyuncu olarak geçirsin."

"Çocuğunuzun yaşamında,  'keşke'leri değil, 'iyi ki' leri çok olsun."

 "Çocuğunuz, kurnaz ve açıkgöz biri olacağına, başkalarının hakkını yemeden üreten ve kazanan biri olsun."

 "Çocuğunuz, kendisine güvenmeyen ve kimsenin güvenmediği, bilgisi ve diploması olan pısırık ve şevksiz çalışan biri değil, özgüveni ve saygısı olan, 'ben yapabilirim' duygusu güçlü, girişken ve sorumlu biri olsun."

Yukarı daki örnekler bir çok aile de yaşanıyordur diye düşünüyorum. Okudukça insan bazı şeylerin farkına varıyor ve gerçekten durup düşününce çocukların hayatına yön veren ve "Başarıya Götüren Aile" dir demeden geçemiyor.

 Sevgiler,