Çalışma Düzeneği

Geçtiğimiz günlerde eşim dizinden ameliyat olunca en zorlandığım konu işe gitmek zorunda olmam oldu. Evet bir hafta kendime de rapor aldım ama eşim 1 ay evde olacaktı ve Ela da baba ile kalacaktı. Hasta bir baba ve 2 yaş sendromun da olan bir bücürü aynı evde varın siz bir düşünün.

Ülkemizde annelere verilen doğum izinleri bile sorunluyken hasta eşime bakmak için tabii ki iş yerinden 1 ay izin bekleyemezdim. Ama biz anneler bu psikolojiyi çocuklarımızı hasta haliyle bırakıp işe gitmek zorunda olduğumuz da da yaşıyoruz.

Şimdiler de haberler de çok sık duymaya başladığım bir konu var; çalışan anneler çocuğunun okul saatine göre işten erken çıkabilecekmiş. Yalan değil bir an inandım ve sevindim bu habere. Yağız ın okulu dönüşüme girip tam güne geçince ( 09:00 - 14:40) bu çocuk okuldan çıkınca ne yapacak diye bayağı zorlanmıştım.( TIK TIK)  Etüde verip sorunu çözdük ama etüdde 17:00 de bittiği için aksam 19:00 a kadar çocuğun evde yalnız kalmasını ailecek kabullenmiştik. Hadi yaşı büyük, hadi sitede güvenlik var, konu komşu var diyerek teselli ettik kendimizi. Bu haberi okuyunca "inşallah belki bir şeyler değişir çocuğumu kendim karşılarım"dedim ama nafile.

Meğer anneler öğlen bir saati kullanmayıp (yani öğlen yemeğinden fedakarlık ederek) akşam erken çıkabilecek veee bu bile özel sektöre değil sadece kamu da çalışan annelere özel bir şeymiş.
(kamuda bile çalışıyor olsa öğlen saatinden fedakarlık edilmesinin istenmesi de ayrı bir saçmalık ne yani nefes almadan mı çalışmak gerekiyor?)

Ne safım ya tabii ki kamuya olacak bende kendim için diye seviniyorum bide. Kamu çalışanı anne özel sektörde çalışan anneye göre devlet gözünde daha bir üstün durumda. Bunu biliyorken bir an heveslenmem benim saflığımm. çok pardon...

Kısaca bu ülkede çalışan kadına umut yok. Ya kariyer yapacaksınız ya çocuk bakacaksınız ya da bu düzene kendinizi sıkıştırarak ikisini birden yapmaya çalışacaksınız. Hangisi işinize gelirse ya da hangisini becerebilirseniz kararı size kalmış. Ha bu arada bu kararı vermek size kalmışsa yine de şanslısınız.

Cem Davran (oyuncu) geçenlerde bir tweet attı ortalık karıştı: "Çocuğu anne büyütür. Bırakın bu kariyer de yaparım triplerini" yazmış. Maalesef okumuş okumamış fark etmiyor zihniyet böyle. Bu kadar kadına şiddete hayır derken, her gün kocaları tarafından öldürülen kadın haberlerini okurken bu mantıkla oturduğu yerden bir insanın duyarsızca tweet atması akıl alacak iş değil.

Bu olanlara bakınca günümüzde ki kadına bakış açısını değiştiremeyiz ama büyüttüğümüz erkek çocuklarını bilinçli yetiştirerek en azından gelecekti ki kadına bakış açısını değiştirmekte anne olarak etkin bir rol alabiliriz değil mi?

Sevgiler,