Bana en çok gelen sorulardan bir tanesi ek gıda döneminiz nasıldı? zorla yedirdiğiniz oldu mu hiç? Evet oldu ve hala oluyor. Blog yazmaya başladığım da bu evreleri çokdan geçtiğimiz için bloğum da bu konu ile ilgili bir yazı yok.
Kısaca bahsetmek gerekirse;
Yağız da işe erken döndüğüm için (3 aylık) sütüm çok uzun süre gelmedi. 4-5 aylıkken ek gıdalara geçmek zorunda kaldık. Şansımı güzel de bir doktora denk gelmiştim ki bana neler yedirmem gerektiğini tarifleriyle birlikte yazarak elime verirdi. Acemi anneliğim de bu listeler çok işime yaramıştı. İnternetten bu konu da araştırma yaptığımı bile hiç hatırlamıyorum. Çünkü Yağız sorunsuz ne versek yiyordu. Hiçbir tadı ayırmadı. 5 yaşından sonra da tüm yemekleri ayırmaya başladı şuan 10 yaşında ama 7 yaş ebatın da ve tüm gün önüne yemek koyma asla açıktım demez. Açmısın sorusunu da hiç sevmez çünkü hep tok.
Ela da ise 8 ay kadar evdeydim. Bol bol emzirdim. 6.ayında ek gıdaya geçtik. Kabus gibiydi. Ağzını bir kapadımı asla açmazdı. Emzik veriyormuş gibi yapıp 1 kaşık çorba ağzına tıkacağım diye 40 takla atmışlığım var. O dönem de kaşıklara kızdı biberonu da bıraktı. Keçi gibi bir çocuk sağ olsun. Kızdı memede emmemeye başladı. Tabii bu arada ne kadar sağsam da sütüm azaldı. Yaşadığım en zor günlerdi 2 gün sadece su içtiğini bilirim. 40 gün girmediğim lohusa sendromuna ek gıda döneminde girdim. Kg alımı yavaşladı zaten uyumuyordu birde açlık eklenince benim içim içimi yedi ama o çok mutluydu ne ağlıyor ne huysuz. Bir kaç hafta içinde ufak ufak tarhana çorbası yemeye başladı bende bu arada daha sakin yaklaşmaya başladım yemiyorsa zorlamadım açlıktan ölünmüyor nasılsa onu kafama kazıdım okumadığım blog, makale, dr tavsiyesi kalmadı. Biz ne yaparsak yapalım nasılsa çocukların karakteri belirliyor rotamızı. Zamanla iştahı arttı şuan 3,5 yaşında evet yemek ayırıyor ama asla aç gezmiyor en azından acıktım diyebilen bir çocuk ama uyku düzeni o dönemlerden beri bozuk olduğu için duran kg alımı hala ilerlemiyor 2 yaş ebatın da geziniyor ortalıkta.
Benden tombik bir evlat çıkmayacağını da o dönemler de kabullenmiştik zaten :) Hasta olmasınlar yeter en sevdiğimiz sözcük :)
Bu konu da etrafın taktiklerini değil sadece doktorunuzun yönlendirmelerini dinlemeniz en iyisi olacaktır. Ek gıda döneminde bal, çilek vb yediren gördüm. Doktorunuz alerji riskine dair mutlaka uyarıyordur sizi 1 yaşından önce yememesi gereken besinleri mutlaka öğrenin.
Ve birde aynı anne babadan olmasına rağmen 2 çocuğun da karakteri çok farklı bu yüzden kalkıp çocuğunuzu başka çocuklarla boşuna kıyaslamayın. Aynı gün bile doğsalar kg, boy yarışına girmeyin kendinizi ve zorladığınız çocuğunuzu mutsuz etmekten başka bir işe yaramayacaktır.
Bizde şuan ki son durum ise şöyle; evet Yağız'ı özellikle yemesi için uyarıyorum çok sık hasta olmuyor ama büyüdükçe bünyesi zayıf düşmeye başladı. Futbolu seviyor direk onu hatırlatıyorum "ye ki sağlıklı ol" diyorum az da olsa oturup yiyor. Ela ise kuru bakliyat varsa yemez önüne bir kase yoğurt koyunca gaza gelip yiyebiliyor tabii her zaman değil yemeyeceğim diye diretirse de sofradan kaldırıyorum ve asla alternatif olarak abur cubur ya da çikolatalı ekmek vs vermiyorum. Çok gaddarsın diyen arkadaşlarım var varsın desinler her şeyin bir bedeli var zorla yemek yedirmiyorsam onlar da yemek yerine abur cubur yenebilir mantığın dan bir zahmet uzak dursunlar ;) Ve bu arada ufak bir dip not; yemek sadece mutfak masasında yenir tv karşısında ya da koltuk tepesinde değil.
Benden ek gıda yazısı ancak bu kadar çıkabiliyor Ela'dan sonra özellikle unutmak istediğim bir dönem :) bu vesile ile iştahsız çocuk annelerine bolca sabır ve sükunet dilerim. Vallahi geçiyor bu dönem de inanın :)
Sevgiler,
Gülşahcım senin de bahsettiğin gibi her çocukta yeme alışkanlığı başka oluyor. Bende Görkem'in yemek seçmesinden şikayetçiydim pedogoga ben onu şikayet ederken pedogog hanım yeme alışkanlığının ve yemek seçme probleminin genetik olduğunu söyleyince tokat gibi gelmişti. Çünkü ben Görkem'in yaşındayken berbat derecede yemek seçerdim. Çok huysuzdum bu konuda. Anlayacağın ettiğimi buluyorum ;)
YanıtlaSilSizde de varmıymış seçen? Belki sizinki de genetiktir.
şuan yerlerde sürünebilirim koptum kendi kendime :)) değil küçükken ben hala çok çok az yiyen insanım çocukların gözü önünde zorlayıp kendimi öyle yiyorum eşimde seçici değil ama çok az yiyen biri bu durumda çocuklara laf etmeye hakkımız yok :) ya sağlıklı olsunlar da varsın zayıf olsunlar ne diyeyim :)
SilYemeyen ve etrafındaki herkese eziyet etmiş bir çocuk olarak ve hala en sevdiği yemek diye bir yemek olmayan bir yetişkin olarak, tüm annelere sabır diliyorum. Benim annem hala söyleniyor, travma yaratmışım resmen :D
YanıtlaSil:)))) babamda bana travma yaşatmıştı valla zorla yemek yedirerek
Silben çok rahat geçmiştim ek gıdaya ama benimki de sonradan tozuttu 1 yaşından 3 yaşına kadar sadece uykuda süt içirebildim sonra geniz eti ameliyatı oldu biraz düzeldi ama hep çok yemek seçti hala da seçiyor..
YanıtlaSilyemek seçme işi sanırım kalıcı oluyor azcık bendede var o seçicilik :)
SilMerhaba,https://morlumutfak.blogspot.com.tr/2016/09/cekilisss-varrrrrrr.html
YanıtlaSilBence iştahsız çocuk yok, hayatı yemek ve temizlikte sınırlı anneler ve tâbi bir de kilolu çocuğun sağlıklı olduğunu benimsemiş hastalıklı bir toplum var :)
YanıtlaSilSevgiler
hahahaha bu da ayrı bir bakış açısı tabi. valla ne temizlik hastalığım var ne yemek bende iştahsız çocukmuşum çocuklarda öyle sağlıkları yerinde olduğu sürece sorun yok napalım :)
Silo dönemler geçiyor başka dönemler başlıyor. o aralar sorun yaşamadık çok fazla ama ikisi de yumurta yemiyor. evde pişirsek burunlarını tuta tuta geziyorlar:))
YanıtlaSilbu Ela'lar vallahi billahi aynı... Aaaa ben bunu Ela'da da yaşadımmm dedim. Yoğurt kısmı da aynı.. Keçi gibi inadı da.. Sadece süsü, şeker pozu küçük Ela'da daha sevimli :D çünkü bizim Ela süslenmeyi, fotoğraf çekinmeyi sevmez erkek Fatma kıvamında :D kıyaslamıyorum valla ne yazsan aaa evet bizim Ela'da öyleydi dedim içimden klasik anne işte :D
YanıtlaSilHiç dert etme Gülşah'cığım benim oğlan yeğenim bir deri, bir kemikti. Tüm ilkokul boyunca, ortaokul, lise de de zayıftı. Ömür boyu böyle zayıf kalacak diyordum ki, şimdi 27 yaşında ve göbekli:))))göbeğini eritmeye çalışıyor:))
YanıtlaSilHer çocuk kendine has. Belli reçetesi yok bu işin malesef. Yaşaya yaşaya öğreniyoruz.....
YanıtlaSilBel ki de yemek için yemek değil yaşamak için yemek olayını keşfettiler Gülşahcım keşke ben de başarabilsem:))))
YanıtlaSilŞaka bir yana dediğin gibi hasta olmasınlar yeter.
Bzde de üçünün de sevdigi sevmedigi seyler farkli.
YanıtlaSil