ANNELİK

Bilenler bilir Ela zor uyuyan bir çocuk Yağız da bu sıra yatmamak için elinden geleni yapıyor.

Yağız a sözüm geçiyor 21:30 da yatmasını sağlıyorum ama Ela yı uyutmak 23:00 buluyor.

İkiside uyuyunca keyif yapayım diyorum elimde telefon ikisininde fotoğraflarına bakarken buluyorum kendimi ve bir bakıyorum çocukların başucundayım.Sağlıklı oldukları için şükrediyorum ikisini de Allah a emanet ederek yatıyorum fakat saat başı odalarına gidip gidip nefes alışlarını kontrol ediyorum.Sonra sabah gülümsemelerini görünce oturup yine şükrediyorum.Evet bu delilik biliyorum ama kendime engel olamıyorum.

Bu sıra okadar çok çocuk ölüm haberleri okuyorum ki etkilenmemem mümkün değil.Anne olmadan önce başkası için bukadar üzüldüğümü hatırlamıyorum.Ama şu kadınsal hormonlar varya fena oyun oynuyor ve annelik duygusunu sonuna kadar iliklerine işliyor o saatten sonra herkesin çocuğuna  üzülüyor her annenin derdine derman olmak istiyorsun.

Evladı için ağlayan bir anneyi görünce kendi evladımın başına gelmiş gibi hayatta herşey anlamsızlaşıyor.Sarılıp acılarını içinden söküp almak istiyorsun yapamayınca da oturup kendi çocuklarına sağlık diliyorsun.

Annenin namuslusu namussuzu olmaz bana göre.Vicdanlı olanı ve birde arkasına bakmadan terkedecek,başkasına satacak,bilerek gözyaşlarının akmasını sağlayacak VİCDANSIZ olanı vardır.

Allah herkese VİCDANLI annelik duygusunu yaşamayı nasip etsin.

Sevgiler,