Bu konu da Yağız ile değil Ela ile çok sorun yaşadık. Doktorlar 3-4 yaştan önce pek görünmez diyorlar ama Ela tırnak yemeğe 17-18 aylıkken başladı. Sebebini de çok düşünmeye gerek yok emzik bırakma ( TIK TIK ve TIK TIK) savaşımız etken oldu. En yoğun sinir, kaygı, öfke, ağlama krizlerini o dönemde yaşadık. Sonrasın da da uyku düzenimiz alt üst oldu ve tırnak yeme alışkanlığı edindi.
Uyku düzenimiz hala yok. Ama son 1 aydır tırnak yeme alışkanlığını da bıraktı. Nasıl oldu derseniz çok fazla müdahale etmedik. Zaten çocuklar yapma dediğin de inadına yapan varlıklar olduğu için çok müdahale şansımız olmadı. Ama yalan değil minicik tırnaklarını yerken gördükçe içim gitti. Son zamanlar da baktım ayak tırnaklarını yemeğe çalışıyor hemen aklıma sakız geldi ve sakız verdim ikna oldu ve dikkati dağıldı. Sonuç artık tırnak yemiyoruz ama bulsa 1 günde 2 kutu sakız çiğneyecek duruma geldik :)
İnternetten topladığım bilgiler kadarıyla;
Tırnak Yeme Alışkanlığının Nedenleri:
Tırnak yeme davranışı
incelendiğinde, daha çok belirli bir grup sebepten kaynaklandığı
gözlemlenmektedir. Bu sebepler aşağıdaki maddelerde gruplandırılmıştır.- Üzüntü ve sıkıntı duyguları
- Gerilim ve kaygı duyguları
- Öfke ve saldırganlık duyguları
- Korku
- Değersizlik ve güvensizlik duyguları
- Aile içi iletişim sorunları
Tırnak Yeme Konusunda Aileye Öneriler:
1-3–4 yaşına kadar görmezlikten
gelin görmezden gelerek çocuğu alışkanlığında vazgeçirebilirsiniz. Çünkü
bu tip alışkanlıklara bir bakıma ailenin dikkatini çekmek için başlanabiliyor.
Çocuğunuz bu tür bir hareketin sizin tepkinizi çekeceğini biliyordur.
2-Çocuğunuza gerekli sevgi ve şefkati gösterin.
Çünkü eğer
çocuk yeterince ilgi ve sevgi görmüyorsa bunun yarattığı üzüntüyü tırnak
yiyerek dışa vurabilir
3-Çocuğunuzun hangi durumlarda
tırnak yediğini belirlemeye çalışın. Ör: Gergin olduğunda veya korktuğunda
tırnaklarını yiyorsa sakinleştirme yoluna giderek tırnak yemesini
engelleyebilirsiniz.
4-Bu davranışı söndürmek için
alternatifler üretin. Tırnak yemeye başladığı anda yiyecek verilerek
meşgul edilmeli ya da heyecanlı anlarında(Ör: Televizyon izlerken) sakız
çiğnetmek tırnak yemesini önleyebilir
5-Çocuğunuza ellerini meşgul
edecek uğraşlar verin. Sık sık "tırnağını yeme, çek elini"
şeklinde yapılan ikazlar onu tedirgin eder. Çocuğun ilgisini çeken özellikle
elleriyle uğraşacağı bir etkinliğe yöneltmek gerekir
6-Çocuğunuzun tırnaklarını düzgün
kesin, törpüleyin, kremleyin, el bakım seansları düzenleyin (özellikle kız
çocukları için çocuğun gururunu okşayarak, tırnak yemenin onu ne denli
çirkin yapabileceği yenmemiş tırnağın güzel olduğu fazla üzerinde durmadan
telaşsız biçimde anlatılmalıdır. )
7-Çocuğunuza karşı baskıcı ve
eleştirel yaklaşmayın. Çocuğunuza azarlamak, korkutmak, ceza vermek gibi
zorlayıcı yöntemler uygulamayın. Çünkü çocuğu azarlamak, korkutmak, ceza vermek
gibi zorlayıcı yöntemler kimi zaman daha ağır duygusal problemlerin çıkmasına
neden olabilir
8-Çocuğunuzun kendisine olan
güvenini pekiştirin. Başarılı olduğu alanlara dikkatini çekin.
9-Çocuğunuzu bu alışkanlığın
üstesinden gelebileceğine inandırın. Çocukla konuşarak kendi kendine bu
alışkanlığı bırakabileceği söylenerek ya da çeşitli ödüller verilerek tırnak
yemesi önlenebilir Ancak bunun kısıtlı ve uygun şekilde kullanılması
gerekir. Aksi takdirde çocuk yeni ödüller almak için bunu kullanabilir.
10-Çocuk ile konuşarak parmak ve
tırnağa acı fakat zararsız bir sıvı sürülebilir. Bu hem hatırlatıcı ve hem de
tırnağını ağzına götürdüğü zaman acı ile birleştiğinde bu alışkanlığı terk
etmeye yardımcı olabilir. (Oje kullanmaya, çocuğunuzun tırnak yediğini
fark ettiğiniz anda başlamalısınız. Eğer
tırnak yeme alışkanlık haline geldi ise bu defacı oje tek başına yeterli
olmayabilir.)
11-Çocuğunuzu korku, kaygı
yaratacak durumlardan uzak tutun. Küçük çocukların kaygı, korku verici
televizyon filmlerini izlemeleri, kavgalı olaylarda bulunmaları çocuğu
heyecanlandıracağı için sakıncalıdır.
12-Çocuğa zaman verilmeli fazla
zorlanmamalı Önemli olan sizin ona sabırla yaklaşmanız ve vazgeçirme süreci
zamana yaymanız Sabırlı, kararlı olun.
Son
söz ve bir önlem olarak tırnak yemenin ve ısırmanın çok kötü bir alışkanlık
olmadığı ve bunu isteyenlerin kolaylıkla terk edebilecekleri çocuklara
anlatılmalıdır. Çocuk buna inandırıldığı zaman bu alışkanlıktan vazgeçmek için
çaba gösterecektir. Çünkü dış etkenler çocuğun bu alışkanlıktan vazgeçmesine
fazla etkili olmamakla bazı hallerde alışkanlığın kökleşmesine ve başkalarını
kızdırmak ve huzursuz etmek için bir araç olarak kullanılmasına neden
olmaktadır.
En etkili tedavi yöntemi,
Çocuğun gerginlik ve uyumsuzluk nedenleri iyice araştırılmalı ve bunlar
saptanarak çözüm getirilmeli.
Çocukları edindiği alışkanlıktan vazgeçirmek için önce anne baba olarak bizim sakin kalıp geçici bir durum olduğuna inanmamız gerekiyor.
Sevgiler,
çok doğru bir tesbit
YanıtlaSilBende de vardı küçükken ne çekmiştim. Hiç güzel görünmezdi tırnaklarım.
YanıtlaSilGörmezden gelmek çok iyi olacaktır. Bazen aileler çocuğa onu yapma, bu etme derken aslında o konuyu pekiştirdiklerini, istemeden de olsa çocuğu yapma-etme dedikleri şeylere teşvik ettiklerini fark etmiyorlar..
YanıtlaSilTadı acı olan ojeler işe yarıyor bence de :) Eline, emeğine sağlık Gülşah ablacığım yine çok güzel bir yazı olmuş :*
YanıtlaSilela çok tatlı maşallah
YanıtlaSilaile ortamı çok etkili bu konuda bence ama bazen hakikaten inatlaşabiliyorlar :-(
YanıtlaSilbiz de oje ile aştık bu sorunu şimdilik.
YanıtlaSilEmziği zorla bıraktırmasaydın keşke bence emsin istediği kadar baksana psikolojisi bozulmuş onun bile:)))emziği bırakınca tırnak yemeye başlamış, emsin ne olacaktı ki???? Gerçi olan olmuş artık...hiç müdahale etmeyince kendiliğinden emziği de zamanla bırakırdı, tırnak yemeyi de bırakır, insanlara 'yapma, yeme' dedikçe daha baskı oluyor, baskı psikolojilerini bozuyor ben kendimden biliyorum bende saç yolma hastalığı vardı, 'yolma' denmesi bana fayda etmez tersine üzerimdeki baskıyı ve yolma isteğini arttırırdı. Kendi kendime üstesinden geldim.
YanıtlaSilZamanında hepimizin yaptığı (: Canımız acıyınca bırakıyoruz ya da tipi hoşumuza gitmeyince (:
YanıtlaSil