Çocukla İletişim Kurmak

Bugün haberlerde okudum. Bir anne ortaokula giden kızının 2 yıl önce birinin tacize uğradığını kızının günlüğünü okuduğunda öğrenmiş. Hemen şikayetçi olmuşlar ama taciz edende çocuk olduğu için ve 2 sene öncesi olan bir olay olduğu için çocuk ceza falan almamış.

Ceza kısımlarına değinmek istemiyorum ülkemizde ki adalet sistemi bayağı karışık ve zayıf bunu çözebilecek güce maalesef ki sahip değilim. Benim takıldığım kısım aileler çocukların özel hayatını nereye kadar didiklemeli? Şahsen benim annem günlüklerimi falan hiç kurcalamadı kurcalasaydı inanılmaz bozulurdum özel hayat denen şey evet daha o yaşta başlıyor. Ama bizler anne babalarımızla bugün ki gençler gibi açık açık oturup her şeyi konuşamıyorduk. Hoşlandığı birini anneme söylemez oturup günlüğüme yazardım mesela. Biri elimi tuttu falan onu değil konuşmak yazmaya bile çekinir içimde tutardım. Bizim nesilin çoğu da eminim ergenlik dönemlerini böyle geçirmiştir.

Yani günlük bizim için bir tabuydu. Yağız da 2.sınıftan beri günlük tutuyor. Kısacık bir şeyler karalıyor. Genelde en mutlu olduğu anları ve istediği kıyafet markalarını yazıyor. Nereden mi biliyorum valla ben annem gibi değilim okuyorum. Tabii şöyle bir şey var gizli saklı okumuyorum başından beri o bana getiriyor bende okuyorum. Hani bizim için çok değerli tabu haline gelen günlük var ya işte o Yağız için özel bir şey değil yani öyle alıştı öyle öğrenmiş oldu. Yağız'a günlük aldığım da "bu deftere ileride hatırlamak istediğin en mutlu, en kötü, en sinirli anında aklına esdikçe istediğin her şeyi yazabilirsin ben blog yazıyorum günlük gibi sende bu deftere yaz ve paylaşmak istediğin yazılarını bana da göster merak ederim" dedim. "gizlemek istediklerini yaz" mesajı vermediğime eminim çünkü özel diye bir kelime kullanmadım "en"lerini özellikle vurguladım. Bizler annelerimiz gibi değiliz çocuklarla elimizden geldiği kadar her şeyi açık açık konuşuyoruz. 32 yaşındayım hala annemle cinsellik konularını konuşamazken bizler çocuklarımıza tacizciler, tecavüzcüler nedeniyle ve de korkusuyla elimizden geldiğince cinsellik eğitimi veriyor, yabancılara karşı örtülmesi ve dokundurulmaması gereken yerlerini anlatıyor açıklıyoruz.

Ama maalesef yine de yetmiyor. Çocuk tacirleri, organ mafyası, tecavüzcü, tacizci ve içinde çocuk olan benzeri haberler her gün yayınlanmaya devam ediyor. Yani sen çocuğunu elinden geldiğince eğitiyorsun ama başkasının eğitilmemiş çocuğu gelip senin çocuğuna zarar verebiliyor. Suçu işleyen kişimi ceza almalı yoksa onu yetiştiren mi? Sevgi dolu ortamda büyüyüp arkadaş kurbanı olan gençler de var. Bunların hepsinin ucu aile içi iletişime bağlanıyor.

Ben bu konuda sadece 10 yıllık tecrübeliyim 10 yaşa kadar her şey daha kolaydı ama asıl zor olan bundan sonrası!!! Annem beni okula yolcu ederken endişeli değildi ama ben her sabah oğlumu okula gönderirken Allah düzgün insanlarla karşılaştırsın diye dua edip tanımadıklarınla konuşma, kavga gördüğünde uzaklaş, yabancılardan yardım isteme vs gibi uyarılar içindeyim akşam okuldan eve bizden önce geliyor eve geldiği gibi beni aradığında ancak içim rahat ediyor. Çünkü bizi bu hale iten bir çok haklı nedenimiz var.

Yazının başında belirttim ya hani bizler annelerimizle rahatça oturup her şeyi konuşamazdık ayıbı falan biri öğretmeden kendiliğinden öğrenirdik peki bu nesil bizlere göre daha bilgili olmasına rağmen neden bu kadar suça meyilli sizce? Neden eskiden sokaklar daha güvenliydi de şimdi kapı önleri bile bu kadar tehlikeli?

Bence bunun en büyük suçlusu yaygınlaşmış olan teknoloji ve iletişim eksikliği gibi geliyor. Ardından bir çok da neden sıralanabilir ama öncelik bana göre gelişmiş teknolojinin suçu. Şimdilik saatlerini ayarlayabilirsin, oyunlarını kısıtlayabilirsin ama belirli bir yaştan sonra istesek de bu kadar asi bir nesile müdahale edemezsin. İşte o saatten sonra ancak çocukla iletişim kurmak için çabalarsın. Çocukla iletişime ne kadar erken başlarsak ilerde o kadar iletişim kurmak kolay olur düşüncesindeyim. Her şeyi ufacık yaşta konuşmakta fayda var. Resmen etrafında ki tehlikelere karşı gözü açık çocuk yetiştirmek gerekiyor.

Okul önlerinde şeker görüntüsü ile çocuklara uyuşturucu ikram edilen bir dönemdeyiz ve gelecek özellikle de ergenlik beni çok ama çok korkutuyor. Konu burada ergene nasıl davranılır değil dışarıda tehlikeden asi bir çocuk/genç nasıl korunur.

Çocukla iletişim halinde olmak ve çocukları kontrol etmek benim önceliklerim bunlar. Kimine göre çocuğa yapılan saygısızlık gibi gelebilir ama benim için bu bir tedbirdir. Oynadığı oyunlar, internette takıldığı arattığı siteler, yazışmalar, günlük gibi her şeyi geç kalmadan kontrol etmekte fayda var. İnternette soyunan kızlar yazıp araştırma yapan bir çocuğa "vakti gelmiş" diyerek oturup cinsellik eğitimi verebilirsiniz. Ya da bu dönemde neleri merak ediyor diye kontrol edebilirsiniz. Merak ettiğin her şeyi bize sorabilirsin diye tekrar tekrar altını çizebilirsiniz. Aaa tabletine baktık bunu araştırmışsın demeye gerek yok kılıfına uydurarak yaklaşabileceğimiz bir çok yöntem olduğunu hepimiz biliyoruz artık ;)

Küçük yaşta ki sendromlu dönemlere benzemeyecek bu dönemler hepimiz bunun farkındayız bu konu da benden çok daha tecrübeli arkadaşlarım var. Önerileri varsa seve seve kabul ederim :) Gerisini yaşayıp göreceğiz.

Sevgiler,
instagram/gulsahonen