Okul Gündemi

Gergin dönemlerden birindeyim. Ülke gündemi, ev gündemi, tatil derken okulların açılması yaklaştı. Ve beni ciddi bir telaş sardı. İçimden bir ses "amannnn su akar yolunu bulur kasma kendini" dese de anne tarafımda ki endişeli ses hiç susmuyor.

Yarın Ela'nın anaokulunda ilk günü olacak. Ya ağlarsa? sanki hiç çocuğumun ağladığını görmemiş gibi telaşlıyım. Ağlaması değil aslında beni düşündüren kısmı susmaması, zor ikna olması. Böyle bir şey de onu okulda tutmamız mümkün değil ve itiraf edeyim ben Ela'nın okula başlamasına da hazır değilim. Tuvalet eğitimi, diş çıkarma, emzik bırakma gibi süreçlerine de hazır değildim yine aynı yerdeyim :) Sanırım büyüyor olması beni korkutuyor. Anneanne ile evde 1 sene daha kalabilir ama artık evde çok sıkılıyor. Yaşıtlarıyla ilişki kurması içinde buna ihtiyacı var. Daha çok kendinden büyüklerle takılıyor bu da yaşından büyük şeyler öğrenmesine sebep oluyor :) Neyse umarım sorunsuz bir okul hayatına geçiş sağlayabiliriz. Yağız 3 ay ağlamıştı Ela ile nasıl olur hiç bir fikrim yok.

Yağız'a gelince bu sıra çok düşünceli. Konuşalım mı dedi geçen gün oturduk karşılıklı "ben 5.sınıfa geçmek istemiyorum" dedi. Hazır değilmiş anası kılıklı :))

Yeni okul, yeni arkadaşlar, tanımadığı her derse ayrı öğretmen sanırım hepsi onda kaygı yaratıyor. Valla bende yaşıyorum ama çaktırmamaya çalışıyorum. Ortaokul korktuğum bir dönem ergenlik girişi, büyüme atakları, sabit fikirlerin bolca olduğu bir dönem. Başına buyruk davranmak isteyeceği bir hayata geçiyor. Gel de korkma. Tabii kendimce kendi kaygılarımdan uzak çok da akıl vermeden konuştuk. Her cümlemi tarta tarta konuşmak bazen beni çok zorluyor ama biliyorum ki aklımdakileri söylesem çocuk iyice telaşlanacak :) Oluruna bırakalım bence ilk gün tanıdık bir kaç arkadaşını görünce rahatlarsın diyerek konuyu kapattık. Sonra yine geldi "ben liseye de geçmek istemiyorum sınavla okul belirlenmesine karşıyım" dedi. Valla bende karşıyım oğlum demek isterdim ama sustum. "Anlıyorum ama liseyi konuşmak için erken hem belki o zaman kadar sınav sistemi değişir" gibi laflar ettim. İçimden bolca inşallahhh diyerek.

Kendi kendime de konuşuyorum bizler okul heyecanı ile yanıp tutuşurduk hiç bir zaman sınav kaygım olmadı. Eğitim sistemi rahattı. Notlarım iyise ona göre liseye gidebilirdik bunu bile lise de öğrendik. Şimdikiler daha ortaokul başlamadan liseyi tek sınavla nasıl kazanıcam ya kazanamazsam kaygısında neden çünkü bu sıkıntılı süreci yaşayan öğrenciler kendinden küçüklerle bunu paylaşıyor. Hoş paylaşmasa bile daha ilkokulda sınav sistemini zaten okullar kafalarına kakalıyorlar. Her çocuk böylemi bilmem ama Yağız yaşına göre fazla kaygılı ve bunu beni çok korkutuyor. Anın değil geleceğin stresini resmen çok önceden yaşıyor. Çocuksun sen git oyna düşünme hiç bir şey diyorum ama bu onun yapısı bu ve değişmesi çok zor. Benim korkum büyüyor olması, onun korkusu başarısız olmak. Ne diyeyim yine iç sesim boşver oluruna bırak diyor anne tarafım endişeli. İçeride kavga büyük anlayacağınız.

Dilerim tüm çocuklar önce mutlu bir çocuk olmanın tadını çıkarıp ondan sonra başarıyı hedeflemeyi öğrenebilirler. Aksi takdirde yeni nesil bizlerden daha fazla sinir, stres sahibi olacaklar.

Her iki sıkıntılı sürecide aynı anda yaşamam ne hoş değil mi ya :) Yeni öğretim yılında tüm anne babalara bolca sabır ve sükunet dilerim ;)

Sevgiler,