Politik davranmayı öğrendiğim zaman hayatın akışına, insanların tavrına daha kolay ayak uyduracağımı düşünüyorum. Fakat 32 senedir bunu yapamıyor olmak gelecekten umudumu kesmemi sağlıyor.
Küçük yaşlarımdan beri insanlarla gerek işim sayesinde gerek yapım sayesinde fazlasıyla iç içe oldum. Ama insan analizinde bir arpa boyu yol alamadım. Çıkar ilişkileri, sahte dostluklar, iyi gün insanları, arkandan iş çevirmeler yüzüne gülmeler hiçbirini çözemedim.
Yeri geldi başkalarının hayatı için kendimi huzursuz ettim, yeri geldi kendi kendime yine başkaları için büyük vicdan azapları yaşadım. Hatalar yaptım ama kendim yüzünden değil yine başkaları yüzünden.
Şimdi bulunduğum konumdan memnun değilim evet eve gidince huzurluyum ama evimin kapısının dışı beni korkutuyor. Üzülmekten ya da içimde ki yanardağın patlayıpta başkalarını yıkıp geçmekten korkuyorum. Susuyorum çoğu zaman zorlanıyorum da ama içimde ki ateş sönmüyor. Birinin canını yakarak asla mutlu olabilen bir insan olmadım. Aksine birini üzdüysem ben ondan daha çok üzüldüm. Ama kendimi anlatamadım. Gerekte kalmadı çoğu zaman.
Fazlaca lafını esirgemeyen bir insanım ama gel gelelim işte bazı insanlara bu yalancı, bu adi, bu sahte diye haykıramıyorum. İçimdekileri kusamamakta ara ara beni böyle huzursuz ediyor. Belki beni de böyle bilenler vardır onlar da umrumda değil. Çünkü biliyorum ki herkes sadece kendi çıkarını düşünüyor.
Böyle anlarda aklıma çocuklarım geliyor. Onlara iyiliği öğretsem iyilik yapan kötülük buluyor. Kötülüğü öğretsem mutluluğu bulamayacaklar. Nasıl çocuk yetiştirmek lazım? Hakkını arayan, kendini şiddete başvurmadan savunan, yalandan uzak, içinde ki şeytandan uzak evlatlar yetiştirmek için onlara nasıl bir çevre sunabilirim bilmiyorum. Daha kendim bocalarken, yolumda zigzaklar çizerek ilerlerken ben çocuklarıma nasıl bir tip insan olmaları gerektiğine karar veremiyorum. Adil olup hak yemesinler yeter diyorum çoğu zaman.
Sanırım yaşayarak öğrenecekler ve ben arkalarından hep "Allah ım çocuklarımı doğru insanlarla karşılaştır" diye dua edeceğim. Sadece benim değil Allah herkesin evlatlarını hayırlı insanlarla karşılaştır.
Arada bir isyan ediyorum ama derin bir nefes alınca yeter ki sağlık olsun ötesi yalan demeden geçemiyorum. Ve çok şükür herşeye rağmen etrafımda iyi niyetli insanlar da var.
Sevgiler,
Küçük yaşlarımdan beri insanlarla gerek işim sayesinde gerek yapım sayesinde fazlasıyla iç içe oldum. Ama insan analizinde bir arpa boyu yol alamadım. Çıkar ilişkileri, sahte dostluklar, iyi gün insanları, arkandan iş çevirmeler yüzüne gülmeler hiçbirini çözemedim.
Yeri geldi başkalarının hayatı için kendimi huzursuz ettim, yeri geldi kendi kendime yine başkaları için büyük vicdan azapları yaşadım. Hatalar yaptım ama kendim yüzünden değil yine başkaları yüzünden.
Şimdi bulunduğum konumdan memnun değilim evet eve gidince huzurluyum ama evimin kapısının dışı beni korkutuyor. Üzülmekten ya da içimde ki yanardağın patlayıpta başkalarını yıkıp geçmekten korkuyorum. Susuyorum çoğu zaman zorlanıyorum da ama içimde ki ateş sönmüyor. Birinin canını yakarak asla mutlu olabilen bir insan olmadım. Aksine birini üzdüysem ben ondan daha çok üzüldüm. Ama kendimi anlatamadım. Gerekte kalmadı çoğu zaman.
Fazlaca lafını esirgemeyen bir insanım ama gel gelelim işte bazı insanlara bu yalancı, bu adi, bu sahte diye haykıramıyorum. İçimdekileri kusamamakta ara ara beni böyle huzursuz ediyor. Belki beni de böyle bilenler vardır onlar da umrumda değil. Çünkü biliyorum ki herkes sadece kendi çıkarını düşünüyor.
Böyle anlarda aklıma çocuklarım geliyor. Onlara iyiliği öğretsem iyilik yapan kötülük buluyor. Kötülüğü öğretsem mutluluğu bulamayacaklar. Nasıl çocuk yetiştirmek lazım? Hakkını arayan, kendini şiddete başvurmadan savunan, yalandan uzak, içinde ki şeytandan uzak evlatlar yetiştirmek için onlara nasıl bir çevre sunabilirim bilmiyorum. Daha kendim bocalarken, yolumda zigzaklar çizerek ilerlerken ben çocuklarıma nasıl bir tip insan olmaları gerektiğine karar veremiyorum. Adil olup hak yemesinler yeter diyorum çoğu zaman.
Sanırım yaşayarak öğrenecekler ve ben arkalarından hep "Allah ım çocuklarımı doğru insanlarla karşılaştır" diye dua edeceğim. Sadece benim değil Allah herkesin evlatlarını hayırlı insanlarla karşılaştır.
Arada bir isyan ediyorum ama derin bir nefes alınca yeter ki sağlık olsun ötesi yalan demeden geçemiyorum. Ve çok şükür herşeye rağmen etrafımda iyi niyetli insanlar da var.
Sevgiler,
Hangimiz korkmuyoruz acaba... Korkuyoruz; çünkü artık iyiye iyi kötüye kötü demeyenlerin hüküm sürdüğü bir düzene itildik. Aksine ne kadar kargaşa o kadar iyi diye düşünüyorlar. Gerçekten ben söz bulamıyorum, ifade edemiyorum yetersiz kalıyorum artık... Allah senin ve tüm anne babaların çocuklarınızı sizlere bağışlasın iyilerle karşılaştırsın...
YanıtlaSilaminnn cnm hakkaten zor zamanlarda cocuk büyütüyoruz.
SilBen de çocuklarım konusunda sizinki gibi hislere kapılırım çoğu zaman. Hep iyi ol dürüst ol güzel ol diyoruz; öyle yetiştiriyoruz. Ama dünya iyilerin dünyası değil. Herkes kendinden önce başkasını düşünmüyor. Önce ben diyor.
YanıtlaSilAma dünyaya iyilik doğruluk da lazım. Bir gün doğruluğun kazanacağına olan inancımızı yitirmeyelim. Her ne kadar zorlasa da.
umudumuz hep var çok şükür.kötülük öğretemiyoruz zaten cocuklarımıza keske herkes öyle olsa.
SilMerhaba Gülşah hanım
YanıtlaSilYine çok güzel bir konuya değinmişsiniz. Ne yazıkki insanlara olan güvenim her geçen gün biraz daha azalıyor. Bende mi acaba bi sıkıntı var diye düşünürken yazınızı okudum ve çok hoşuma gitti. Siz güzel kalbinizi üzmeyin çünkü yalnız değilsiniz. Allah hepimizin karşısına özellikle de çocuklarımızın karşısına dürüst, ahlaklı, şerefli insanlar çıkarsın inşallah..
aminnn insallah dün kötüydüm bu yazıyı yazdığımda yorumlar bana inanılmaz iyi geldi yanlız değilmisim hakkaten dedim allah hepimizi düzgün insanlarla karşılastırsın.
Silsen mükemmel, sevgi dolu ve daha sayamadığım en güzel iyi kalpli bir annesin..çocukların böyle bir anneye sahip olduğu için çok şanslılar...etrafı boşver..insanları anlamak zaten zor ;) Allah çocukların,eşin ve sevdiklerinle birlikte kocamaaan bir huzur versin inşallah..Önemli olan huzur..
YanıtlaSilHuzurlu,mutlu ve neşeli kalın..
sevgiler..
cokkkkk tesekkur ederim harikasınız tanımadan taa uzaklardan yanımdakilerin yapamadıgını yapıp ruhumu oksadınız bitanesiniz :)aminn allah hepimize huzur versin inşallahhhh
Silevet bazı yerlerde susmaktan başka alternatif olmuyor ne yazık ki ama,sustuğun içinde içindeki baskın kişilk seni kemirip duruyor bende lafımı esirgemem insanları anlamak çözmek konusunda inan bende bir yol alamadım herkesi kendm gibi sandığımdan çok kırılıp savruldum ama,sağlık olsun
YanıtlaSilaynen öyle içimi yiyor söyleyemediklerim en çokda o zarar veriyor zaten insana :(
Silyazıda kendimi gördüm...
YanıtlaSilne mutlu bana sevgilerrr
SilBenim annem de bu duayı ederdi, ben de aynı duayı ediyorum:
YanıtlaSil"Allahım çocuklarımı doğru insanlarla karşılaştır"
paylaşım için teşekkürler, faydalı bilgiler var.
YanıtlaSilsağlıklı günler dilerim herkese.