PEDOFİLİ

Daha önce yazmıştım (TIK TIK ) maalesef yine yazıyorum. Çocuklarınızı cinsel istismara karşı koruyun. Pedofili nedir iyice araştırın.

3,5 yaşındaki çocuğa koca adamın neler yaptığını buraya yazmayacağım. Haberlerde, sosyal medyada mutlaka denk gelmişsinizdir. Adam 10 yıldır çocuklara karşı bir şey hissettiğini açıklamış. Yani adam 10 yıldır o mahallede pimi çekilmiş bomba gibi dolanıyormuş ve kimse fark etmemiş. 3,5 yaşındaki çocuğun ablası bu adamın daha önce kendisine öpücük karşılığı şeker verdiğini söylemiş.

Yine daha önce yazdığım konuya dönüyorum.
Kimse kimsenin çocuğuna şeker vermesin arkadaş.
Git bi amcan, teyzen öpsün diye çocukları başkalarının kucaklarına yönlendirmekten artık vazgeçin.

Nedir bu PEDOFİLİ?
Yetişkin birinin ergenlik öncesi 3 -11 yaş arası çocuklara cinsel arzu ve istek duyması anlamına gelir. Halk arasında sübyancı da denir. Fiziksel özellik ayırt etmezler daha çok ailesinin titizlenmediği, her an üzerinde anne baba eli olmayan çocukları tercih ederler. Bu insanlar kendilerini hasta olarak kabul etmezler ve tedaviyi reddederler.

Bu insanları toplum içinde ayırmak çok zordur. İçe kapanık, ailesi ile sıcak ilişki kuramayan insanlar olarak tanımı var ama bunu da herkes fark edemeyebilir. Bu yüzden herkese sapık gözüyle bakmak yerine çocuklarımıza HAYIR demeyi öğretmeliyiz. Ne acıdır ki çocuklar en çok yakınları tarafından cinsel istismara maruz kalıyormuş. Bu demektir ki evimize giren çıkana da çok dikkat etmeliyiz.

Çoğunlukla internetten korkuyoruz ama kapı önündeki çocukları bile koruyamaz durumdayız. Haberleri izledikçe bu ülkede yaşayan tüm çocukların gelecekleri için korkar oldum.

Bugün hala evladını döverek hastanelik eden ebeveynler var. Böyle bir şiddetle büyüyen bir çocuk ileride başkalarına zarar vermeyi yanlış bir şey olarak görmeyecektir. Haberlere çıkan o pislik herif babasından işkence gördüğünden falan bahsetti. Ve biliyor musunuz pedofili olma eğilimi anne karnında başlıyormuş. Annenin yetersiz beslenmesi ve hamileliğinde ki stresin bile etkisi varmış.

Daha ne diyeyim bilmiyorum. Haberlerde izleyip oturup ağlıyoruz. Yarın bizlerin başına gelmeyeceğinin garantisi yok. Yinede altını özellikle çizdiğim en önemli nokta; çocuklarla olan iletişimimize çok dikkat etmeliyiz. Yorgunluk, koşturma bahaneleri ile çocuklarla iletişimi aksatmaktan kaçınmalıyız. Çocuklara "bizlerle her şeyi konuşabilmelisiniz" mesajını özenle vermeliyiz. Bazen dinlemeden çocuklara karşı sesimiz yükseliyor ne büyük hatalar yaptığımızı maalesef şimdi anlamıyoruz. Bilmeden, istemeden çocukları kendimizden korkuyla uzaklaştırıyoruz.

Ne biz eski zamandayız, ne sokaklar güvenilir, ne insanlar merhametli maalesef şuan üzerinde nefes aldığımız topraklarda binlere cani insan var. Bir çok insan görünümlü yaratığın pedofili veya katil olma eğilimi var.

İyice paranoyak olduk. Parkta bile uzun süre bankta oturan bir adam görünce tedirgin oluyorum. Acaba çocuklardan birini mi takip ediyor diyerek aklım ona kayıyor. Aklımızı oynatmadan çocuk büyütürsek ne mutlu bize. Bu şartlar altında ben gerçekten artık kardeş şart falan diyemiyorum. Büyüdükçe çocukları takip etmesi, sahip çıkması zorlaşıyor. Herkes imkanı dahilinde çocuk yapsın yeter.

Ve unutmadan gerçekten çocuklar herkese kendini sevdirmek zorunda değil, bizlerde her önümüze gelen çocuğu sevmek, dokunmak, öpmek zorunda değiliz. Mümkünse böyle bir zamanda kimse kimsenin çocuğuna DOKUNMASIN.

Sevgiler,