13 Haz 2018

Buralardayım...


Bloğuma eskisi gibi düzenli yazı yazamıyorum. Vakit yok demek istemiyorum, çünkü bana göre insan sevdiği işi yapmak için her daim vakit yaratır. Aylar öncesine kadar da yaratıyordum.

Babamın vefatı ile birlikte hayatımda bana dair bir çok şeyi değiştirme fırsatı buldum. Önceliklerim fazlasıyla değişti. Zor zamanımda yanımda olmayan insanlarla arama mesafeler girdi. Beni yoran insanlardan uzaklaşmaya başladım. Kendimi iyi hissetmemi sağlayacak şeylere yöneldim. Kendimi oldum olası önemserdim ama sağlığımı bu kadar önemsemem babamın gidişinden sonra oldu. Şekersiz beslenme ve spor hayatımın bir parçası oldu. Çocuklarım, ailem, sevdiklerim dışında kimse için kafa yormamaya başladım.

Eskiden yazmak iyi hissettirirdi geceleri oturur saatlerce yazardım. Şimdi ise akşamları bulduğum her fırsatı dışarıda yürüyüş yaparak ya da evde spor yaparak geçiriyorum. Meditasyondan yogaya kadar kendimi dinleyebileceğim her şeyi uygulamaya çalışıyorum. Bol bol dua ve şükredip kendimi tazeliyorum. Evde, yolda bulduğum her fırsatta kitap okuyorum. Geride kalan sevdiklerimin sağlığı ve mutluluğu için elimden geleni yapmaya çalışıyorum. İhtiyacı olanlara dokunmaya kendimce iyilik yapmak için çabalıyorum.

İnsan sevdiğini kaybedince, canı sonuna kadar acıyınca asıl yaşadığını anlıyormuş. Asla isyanım yok bu kaybediş bana diğer taraftan çok şey kazandırdı bunun için bile ne kadar şükretsem azdır diye düşünüyorum.

Böyle diye diye 7 ay geçti. Kendimi çok iyi hissettiğim bir dönemdeyim. Önümde beni zorlayacak, yaramı kanatacak olan babasız ilk babalar günü ve ramazan bayramı var. Kendime; unutma böyle günleri doya doya sarılarak kutladın sen için rahat olsun desemde içimde ki kız çocuğu bambaşka bir masal aleminde sanki yeryüzünde herkes bu özel günleri babasına sarılarak geçirecek ve sanki benden başka herkesin babası var bir tek benim yokmuş gibi geliyor. Zaman her şeyin ilacı bunu iyi biliyorum. Yaralarım kabuk bağlıyor, özlemim daha çok artıyor ama unutmaktan asla korkmuyorum çünkü biliyorum ki unutulmayacak. Dilerim çocuklarımda babalarına doya doya büyürler daha doğrusu dilerim her çocuk anne/babasına doyarak ve desteklerini yanında hissederek büyürler. Rabbim kimseye dayanamayacağı acılar vermesin en büyük duam budur.

Kısaca iyiyim ve buralardayım çok şükür...

Sevdiklerim için kendime iyi bakmaya çalışıyorum. Size de tavsiyem sağlığınıza dikkat edin. Ve fırsatınız varken yanınızda olan tüm sevdiklerinize doya doya sarılın. Bayramlarda tatile kaçmak yerine nefes alıyor olduklarını bildiğiniz ailenizi mutlaka görmeye gidin. Bol bol da fotoğraf, video çekin özlem ağır bastığında gülümseyerek hatırlayacağınız anılarınız olsun elinizde...

Şimdiden huzurlu bayramlar dilerim...

@gulsahonen



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

6 yorum:

  1. Zor bir babalar günü ve bayram olacak doğru söylüyorsun. Ama emin ol ilkinde de aynı onuncuda da... Aynı yürek sızısı... Ben bu günlerde hep babamın bir yerlerden beni izlediğine inanırım, bu bana çok iyi geliyor... Belki sana da iyi gelir ♥

    Çok öpüyorum...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çokdu atlattım şükür topraga sarılmak çok ağır geldi ama zaman en büyük ilaç buna inanıyorum. sağol cnm benim öpüyorum cok
      Mekanları cennet olsun

      Sil
  2. İdolümsün diye demiyorum... Sana da anneliğine de hayranım iyi ki tanıdım seni Allah sabırlar versin eskiler gittikçe bayramların eski tadı kalmadı kalmıyor sanki özleniyor o eski bayramlar... hep hep iyi ol :) İyi bayramlar diler öperim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sağol cnm benim iyiki tanıdıgım dediğim insanlardansın sende hep iyi ol çok öpüyorum seni

      Sil
  3. Tekrar başınız saolsun, Allah sabır versin...

    YanıtlaSil
  4. Başınız sağolsun. Söylediğiniz gibi vakit varken yanımızda olanlara sımsıkı sarılmak lazım, ancak çoğunu kendi yarattığımız meşgaleler nedeniyle sevdiklerimizi unuttuğumuz, ihmal ettiğimiz oluyor çoğu zaman.

    YanıtlaSil

Okuduysan ses ver ;)

Bumerang - Yazarkafe