 |
| Meyve Candır |
En son
şekersiz 40 gün e başladığımı yazmıştım. Bugün tam tamına 39.gündeyim.
Hiç kaçamak yaptım mı? Evet kızımın doğum gününde çilekli pastaya karşı koyamadım. Fakat onun haricinde kendi doğum günüm de dahil tatlı hiç yemedim. Sadece tatlı demeyelim paketli hazır ürünler ve beyaz undan yapılan hiç bir şey tüketmedim.
Şekersiz 21 günü yaparken inanın her gün şafak sayıyordum. Fakat bu 40 günlük süreçte hangi günde olduğumu saymak çok fazla aklıma gelmedi. Çünkü tatlı krizlerim kalmadı. Poğça, börek özenmelerim hiç olmadı. Bu yüzden şafak saymak yerine yaşam şeklim buymuş gibi ilerlemek beni daha da motive etti diyebilirim. Haftada en az 3-4 akşam da sporumu yapmaya devam ettim hala ediyorum. Şekersiz beslenmenin en büyük artısı enerjimin hiç bitmemesi olduğu için gece çocuklar uyuduktan sonra spor yapıyorum. Bu yüzden vakit yok bahanesi benim için çoktan rafa kalktı. İnstagramdan takip edenler bilirler bazı akşamlar çocukları eşime bırakıp yürüyüşe kaçıyorum. İşte o anların ruhuma da inanılmaz güzel katkısı var.
Ve inanın abartmıyorum sabah sürünerek kalkmalarım son buldu. Gece 11 -12 de uyumaya özen
gösteriyorum ama malum uykusuz bir kızçem var gece 10 kere kalktığı oluyor ona rağmen sabah dinç uyanmak beni fazlasıyla şekerden uzaklaştırıyor diyebilirim. Zaten bu yola çıkma amacım kilo vermek değil tamamen üzerimde ki halsizliği, yorgunluğu atmak içindi ve şimdi bunu başardığım için kendimle gurur duyuyorum.
Ev içinde ki duruma gelince abur cubur seven çocuklarım tamamen bitirmese de her akşam annelerinden
şekersiz beslenmenin faydalarını dinledikçe eskisi gibi tüketmemeye başladılar. El mahkum tabii biraz da eve paketli gıda pek girmez oldu haliyle göremedikleri şeyi tüketemiyorlar 😉
Eşim hiç pes etmedi hatta aksine başta çok spor yaptığım için yarışlara mı katılacaksın diye dalga geçen insan hafta da 4 gün spor yapmaya başladı. Vucüdunda ki incelmeyi görmek, dar gelen gömleklerin rahatça olduğu görmek onu motive etti.
Ve en önemlisi bu yola çıktığımdan beri paylaşımlarımı görerek"ben asla yapamam" diyen bir çok insan şekerden uzaklaştı. Denemeye kalkışmaları bile çok güzel bir hareket iken sonuna kadar gidenleri en çok da kendileri tebrik etti. Çünkü mümkün olmayan bişeymiş gibi görüneni başarmak insana pes etmeme gücünü veriyor. Buna bizzat yaşayarak şahit olmuş oldum.
Bu arada evde ekmek yapmaya başladım. Benim gibi 2 çocuklu çalışan bir kadın için koşturma arasında bunu yapmak mucize gibi bir şey ama tadına bayıldık. Ayrıca her hafta şekersiz tahinli kek pişiyor evde başta burun kıvıran ev halkı şimdi benden daha çok tüketiyor. Ve ev yapımı fıstık ezmesi çocukların elinden düşmüyor. Bunları yaptıkça evdekilere yedirdikçe daha bir gaza geliyorum.
Şimdilik niyetim bu yaşam biçimini bozmadan devam etmek. Tabii ki arada kaçamaklar olabilir ama artık paketli gıdalardan uzak durmak gerektiği gerçeğini fazlasıyla kabullendim. Ayrıca aldığım her ürünün etiketini okuma alışkanlığı kazandığım için çok mutluyum.
Size de tavsiye ederim. Mümkün değil demeden önce mutlaka denemelisiniz ;)
İnstagram hesabım;
@gulsahonen
Sevgiler,
