Bugün sizi konuk yazarım deneyimlianne Emel in yazısı ile baş başa bırakıyorum.
sevgiler,
Çocuğumuza bazen çok kızıyoruz ve istemeden de olsa ona bağırıp onu azarlıyoruz. Doğru olmadığını bilmemize rağmen insan psikolojisi işte her zaman aynı olmuyor!
Aslında çaresizlik ve tükenmişlik bize bu davranışı yaptıran. Kolay değil tabii 7/24 küçük afacanla uğraşmak!
Tabii bu bağırmalar, azarlamalar çözüm mü? Bağırdıkta çocuğu susturduk mu, dediğimizi yaptırdık mı? Yoksa tam tersi inatlaşmasına mı sebep olduk? İsyan duygusunu tetiklediğimiz için daha da öfkeli hale getirdik mi onu? Sadece isyan duygusunu tetiklemedik aynı zamanda rencide oldu. Sadece büyükler rencide olmaz, çocuklar da rencide olur. Hatta bunu başkasının yanında yapmayı hiç denemeyin! Kolay kolay yapmam ama yaptığım zaman daha beteriyle karşılığını almışımdır çoğu kez.
Baştan dedim ya psikolojimiz her zaman aynı olmuyor diye bazen yaptığı büyük bir hataya küçük tepki verirken küçük bir hataya büyük tepkiler verebiliyoruz. İşte o zaman çocuğumuzu karşımıza alacağız ve sorun ne ise onunla konuşacağız. Küçük o, anlamaz demeyin bunlar folik asit çocuğu, büyümüşte küçülmüşler her şeyi öyle güzel anlıyorlar ki ondan "özür dileyin". "Az önce ben sana çok kızdım o yüzden bağırdım, sen de bana biraz daha anlayışlı olursan sevinirim, özür dilerim, seni çok seviyorum." deyin. İnanın anlayacaktır sizi. Bunu defalarca deneyimlemiş bir anne olarak yazıyorum. Hatta sevdiğimi özellikle söylüyorum, çünkü ona kızmamı onu sevmediğim olarak düşünüyor. Yanıma gelip "anne sen hala beni seviyor musun?" demesinden biliyorum. Hem çocuk önemsendiğini hissedecektir.
Çocuklar hassas varlıklar onlara karşı biraz daha anlayışlı olmaya çalışalım. Hata da yapabiliriz hiç kimse dört dörtlük değildir, biz de değiliz ama hatamızı telafi etmeye çalışabiliriz öyle değil mi?
Sevgiler...
www.deneyimlianne.com
facebook/deneyimlianne
instagram/deneyimliannemel
twitter.com/deneyimlianne
Emelciğim yorumum sana değil çünkü sen içten deneyen bir annesin, elinden gelenin en iyisini yapmaya çabalıyorsun ama benim bu yorumum tüm o bağırıp bağırıp sonra da "ay özür dilerim hayatım, işte kendime hakim olamadım"cılara.. Bu kadar üzülüyorsanız o zaman bağırmadan sinirinizi boşaltmanın yolunu bulun kardeşim! Madem yetişkinsiniz, herşeyin yolunu buluyorsunuz bir bu öfke krizlerinize hakim olamamayı mı çözemiyorsunuz, bir sürü eğitim uygulama var, araştırın gerekiyorsa kurslara yazılın. Hiç ama hiçbir şey çocuğa ya da karşınızdaki insana bağırmanızı haklı çıkaramaz bence ;) Ben hep şu örneği veririm; sizin çocuğunuza bağırdığınızda çocuğun gördüğü kocaman sinirli bir kültenin ona haykırması, bu onu sadece korkutur, susturur o an evet ama 5dk sonra daha büyük tepkiyle kısırdöngü yaratır. Hiç de öyle "sonradan gönlünü alıyorum"un arkasına saklanmayın, bu çok sık tekrarlanan bir durumsa, artık sorununuz olduğunu kabul edin ve yardım alın derim ben..
YanıtlaSilRica ederim Öğrenen Anne, hiç üstüme alınmıyorum çünkü aynı şeyi söylüyoruz. Ben sadece 7/24 çocukla uğraşmanın zor olduğunu (özellikle tek başına çocuk büyütmeye çalışanlar için) ve bazen istemeden de olsa yapabiliyoruz bu davranışı, bunu da özür dileyerek telafi etmemiz gerektiğini dile getirmek istedim. Çünkü gerçekçi olmak gerekirse hepimiz bu hataya düşüyoruz bazen, her zaman aynı psikolojide olmuyoruz. Bu SÜREKLİ oluyorsa kesinlikle tedavi görmesi lazım ebeveynlerin! Yorumlarını çok seviyorum zaten senin çok teşekkür ederim. Sevgiler...
Silçok doğru söylemişsiniz. kesinlikle katılıyorum. çocuğa psikolojik şiddette ilerde aşamayacağı zorlukları önüne serer.
YanıtlaSilTeşekkürler gülşah hanım güzel ve yararlı bir paylaşım
YanıtlaSilAltına imzamı atabileceğim bir yazı olmuş yine sevgili Emel'den, aynen katılıyorum.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Gamze'ciğim:)
SilDediğiniz gibi her zaman pozitif yaklaşamıyoruz.Geçen gün kızıma bağırdım. Sonra yanıma geldi dedi ki sen bana bağırınca kalbim bana anneni sevme diyor!!!!! Beynimden vuruldum...sakinleşmeye çalışıyorum çocuklar biz bağırırken hiç bir şey anlamıyor. Biz sadece öfkemizi dışa vuruyoruz
YanıtlaSilayy bağırmak çok büyük hata tabi de insan bazen kendini tutamıyor ben tutamıyorum şahsen ne yapayım..
YanıtlaSilGülşah'çığım sana konuk olmak çok güzel severek ve ilgiyle takip ediyorum seni zaten çok teşekkür ederim.
YanıtlaSilbende bir yerde okumuştum, patronunuza bağırabiliyor musunuz ya da müşterinize vurabiliyor musunuz? o zaman onlardan daha değerli olan çocuklarınıza da yapmayın. diye... böyle düşünmek lazım ama kolay olmuyor.
YanıtlaSilDeğil çocuk, kediye bile bağırılmaz, depresyona giriyor ve sahibine güvenini kaybediyor, güveni sarsılıyor:( hatta üzüntüden karaciğer vs. değerleri bozuluyormuş:( dediğin gibi etten, kemikteniz bazen öfkemize hakim olamıyoruz aman ne olur tüm anneler çocuklarınıza bağırmayın, kötü sözler söylemeyin, bıçak yarası geçer, dil yarası geçmez:( çok sinirlenince içimizden 10'a kadar sayalım veya balkona çıkalım, duşa girelim vs. ama çocuklarımıza hatta kedilerimize, köpeklerimize bağırmayalım. Yok kendimizi tutamaz, bağırırsak da mutlaka uzun uzun özür dileyelim, ben bir seferinde Bücürük'e dayanamadım kızdım, bağırdım (bir türlü uyutmuyordu, benim de belim ağrıyordu, kötü bir günümdeydim) sonra bir saat özür diledim, öptüm, kokladım inan hissediyor...:(
YanıtlaSilBağırmak öfkelenmenin sonucu.Bir acizlik belirtisi. Bağırmakla çocuğu da aşağılamış oluyoruz. Bağırmak çözüm olmuyor. Her defasında bağırmanın dozunu yükseltmek gerekiyor.Çünkü bir önceki etkisiz kalacaktır. Bağırarak büyütülen çocuk, kendisi de bağırarak iletişim kurmaya çalışacaktır.
YanıtlaSilBağırmak mı biz dayakla büyüdük ):
YanıtlaSilEmanete ne bağırılır ne de dayak atılır. Bizlere evlatlarımızı emanet edenin sevgisiyle sevmeli, değer vermeli. Emeğinize sağlık TEŞEKKÜRLER.
YanıtlaSilHer bağırış çocuklarda ileriye dönük hasarlar açar bu unutulmamalı. Aman ne olacak denenbilecek bir konu değil ki bu. Çok sağol bu güzel yazı için::::::::)
YanıtlaSilKardeşim minik oğluna bazen sabredemeyip bağrıyor, daha beter hale geliyor. Annem de habire ben size bi kere böyle davranmadım siz de daha beter olmadınız der durur. Bakalım nasıl olacağım ben ama bol sabır ve huzur olsun gerisi boş :)
YanıtlaSilseni güzel bir mimle mimledim. Kadın demek . Lütfen sende yap, dikkat çekelim:)
YanıtlaSilBen çocukların küçük harflerle ve yumuşak tonda söylenen her şeyi anladıklarını ve bağırmaya gerek kalmadığını düşünüyorum , sinirimizi almak için en masum varlıklar onlar . Bağırmak bir uçurum yaratmaktan öte birşey değil . Emelcim yüreğine sağlık güzel bir yazı olmuş . Sevgiler
YanıtlaSil