Şekersiz 21 GÜN

Babamın vefatından sonra sağlıklı beslenme ve sağlıklı yaşama ilgi alanım oldukça arttı. Çünkü babam kendine çok dikkat eden, sağlıklı beslenen bir insandı. Hiç hastalanıp yattığını bilmem bu yüzden gidişini kabullenmek hiç kolay olmadı.
İç huzurumu dualar, şükürler ile sağlarken bedenime de iyi bakmaya karar verip hayatımdan ilk önce şekeri çıkarmaya karar verdim.

Şekersiz beslenme deyince aklınıza ilk içeceklere atılan şekerler, tatlılar, çikolatalar gelmesin. Paketli ürünlerin etiketlerini okursanız yediğimiz her şeyin içinde şeker olduğunu göreceksiniz. Sabahları halsiz kalkmalar, çabuk yorulmalar, dikkat dağınıklığı vb gibi bir sürü şikayetimin çözümü olarak şekeri bırakmaya karar verdim. Tüm kan değerlerim normal iken özellikle sabahları yataktan sürünerek kalkmak beni şekersiz hayata iten en büyük etkendi.

İnternette araştırırken şekersiz 21 gün kitabını buldum ve acaba neden 21 gün diye araştırmaya başladım.

NEDEN 21 GÜN?
"21 gün, alışkanlıklarımızın belirlenmesinde etkili gün sayısı olarak bilinir. Bir davranışı alışkanlık olarak belirleyebilmemiz ve zihnimizin kabullenmesi için 21 gün boyunca tekrarlamamız ve uygulamamız gerekir. Amaç, bunu alışkanlık haline getirmek için ve 22.gün geldiğinde vücudumuzun bunu otomatik olarak daha rahat bir şekilde gerçekleştirmesidir. Örneğin, bu 21 günlük süreç sigarayı bırakmak için, spora başlamak için ya da şeker alışkanlığımızı azaltmak için kullanılabilir. Şekersiz 21 günde, amacımız şeker ihtiyacımızı doğal kaynaklardan karşılayarak, yapay olan hiç bir şeker türünü tüketmemek ve paketli ürünlerden uzak durmaktır."
*kitaptan alıntıdır.

Kolay bir süreç değil sadece abur cuburu kesmekle ya da ne bileyim tatlıdan uzak durmakla olmuyor. Elimizi attığımız bir çok ürünün içerisinde yapay şeker var. Bu vesile ile alışveriş yaparken ürünlerin içeriklerini okuma alışkanlığı da kazandım. İnanın paketli diyet ekmeklerinin bile içerisinde fazlaca şeker var. Beyaz un ile yapılan her şeyden uzak durmak gerekiyor. Tabii ki ekmeksiz yaşamadım tam buğday ekmeğini tükettim. Zaten evimize uzun zamandır beyaz ekmek almıyorduk bu konu da çok da sıkıntı yaşamadım. Fakat sabahları iş yerinde yediğim poğaça ve simitlerin eksikliğini ilk bir hafta ciddi şekilde hissettim :) Çok yemiyor olsam da 8 gün boyunca her öğlen şerbetli veya sütlü ne kadar tatlı varsa canım çekti. Şekeri doğal yollardan almak gerekiyor meyve, hurma gibi ürünler çok abartmamak şartıyla serbest ve ben hurma sevmediğim halde en sevdiğim yiyeceğim haline geldi. Özellikle şekersiz türk kahvesinin yanında yediğim çikolataların yerini hurma aldı.

İnternette şekerin vücuda verdiği zararlar fazlasıyla açık ve net yazıyor. Şeker = zehir en anlaşılabilir açıklaması aslında bu...

Bu süreci kitapsızda idare edebilirdim ama gün gün yazılan tarifler, yenilebilecek şeyler, motivasyon yazılarının olduğu bu kitap beni pes etmeden devam etmem konusunda oldukça gaza getirdi. Başladığımın 3.gününde eşimde bana katıldı ve birlikte devam ettik. Çocuklara da örnek olacağımıza eminim :)

Bu süreci instagram hesabımdan da paylaştım. Ve bir sürü dm aldım. Mesajların çoğu "ben asla yapamam", "keşke yapabilsem" gibi olumsuz cümlelerden oluşuyor. Kendime de dediğim gibi aynısını onlara da söyledim. Önce kendine inan ve güven gerisi gelir. Denemeden ASLA demeye gerek yok. Ve inanın bir çoğu benimle birlikte yola çıktı. Asla diyenlerin bir çoğu şuan yolu yarıladı.

Pozitif düşünceye de sarmış durumdayım. Gün içerisinde o kadar çok olumsuz cümle kullanıyoruz ki modumuzu, enerjimizi kendimiz düşürüyoruz. Bu yüzden işe kendini severek başlamak gerek diye düşünüyorum. Okuduğum kitaplardan da yola çıkarak diyebilirim ki; kendinize güvenir ve inanırsanız başaramayacağınız hiç bir şey yok.

Mesela bu süreçte çok fazla olumsuz yorumla da karşılaştım;
* ne gerek var,
* zaten zayıfsın neden şekersiz besleniyorsun,
* 21 gün yapacaksında ne olacak,
* 22 gün sonra görürüm ben seni,
* ayy çok zor bence vazgeç,

ve bunun gibi bir sürü olumsuz yorumlara sadece gülüp geçtim. Çünkü ben kendim için bir yola çıktım ve bu yolda kendimi iyi hissettiğim sürece ilerleyeceğim.

Bu yazıyı yayınlıyorum çünkü 21 günlük şekersiz süreci bitirdim.
VE;
* kendimi çok iyi hissediyorum,
* regl dönemlerini tatlı krizine girmeden de atlatılabileceğini öğrendim.
* son 2 hafta ciddi bir enerji artışım vardı üşenmedim gece çocuklar uyuduktan sonra youtube dan videolar açarak spor yaptım. ( ki gündüz çalışıyorum akşamları da tv başından zor kalkarım)
* su tüketiminin cildime faydası gözle görülür bir şekilde arttı.
* sabahları yataktan sürünerek kalkmıyor alarmdan önce uyanıyorum.
* 21 gün bitsin bi simit bi tatlı yerim diyordum hiçte canım istemedi 21 gündür nasıl besleniyorsam şimdide öyle beslenmeye devam ediyorum. Tabii ki tatlı isteğim sıfırlanmadı fakat vücudumda ki bu olumlu değişimleri gördükçe nefsimi körlemeyi öğrendim.
* KENDİM İÇİN ÇOK İYİ BİR ŞEY YAPTIM düşüncesi beni çok ama çok huzurlu hissettiriyor.

Bu yüzden böyle devam etmeye karar verdim. Sadece 21 gün değil elimden geldiğince sporu da hayatıma katarak sağlıklı beslenmeye çalışacağım. 21 günü detoks gibi düşünüyorum vücudumu zehirden arındırdım. Şimdi sıra ruhumda ;) size de önerm olsum; etrafınızda sizi mutsuz eden, hevesinizi kıran, çabanızı takdir etmeyip size sürekli engel olmaya çalışan herkesi 21 gün etrafınızdan uzaklaştırın etkisini emin olun göreceksiniz ;)

İnstagram hesabım: @gulsahonen

Sevgiler,