Kitap Seçimleri

Sık kitap okuyabilmek için gerçekten kitap okumayı sevmek gerek. Zorlamayla ya da sadece merakla daimi kitap okumak pek mümkün olmuyor.

Ben kitap okumayı severim ama her önüme geleni de mümkün değil okuyamam. Atıyorum bir felsefe kitabı asla okuyamam. Bilim kurgu kitaplarını daha bir gençken okurdum şimdi sıkılıyorum. Aşk romanları, polisiye, kişisel gelişim de bir yere kadar. 

Kendimce karar alıp asla okuyamam dediğim bir kaç kitabı kendimi denemek için okumak istedim. En azından denedikten sonra bu türü okuyamıyorum demek benim için daha ikna edici olacaktı. Bu çaba içerisindeyken eşimin kitap fuarında sırf bize özenip aldığı ve hiç elini sürmeden kitaplığıma bıraktığı 2 kitabı fark ettim. Çanakkale savaşlarını anlatıyordu. Hep filmlerden izlediğim Çanakkale savaşlarını okumak nasıl olacak diyerek ilk kitabı okumaya başladım. 

Kitabın dili çok akıcı sabah serviste okuyordum ve tüylerim diken diken oluyordu. Hüngür hüngür ağlamak istediği satırlar oldu. Fakat bir taraftan da kitabın ortalarına geldiğimde neden bu zaferler içerisinde Atatürk'ün adı geçmiyor diye düşünmeye başladım. Ve kitap bittiğinde dumur oldum sadece 2 satır yerde Mustafa Kemal yazıyordu o kadar. Abartılı bir kahramanlık öyküsü tabii ki beklemiyordum ama bu kadar basite indirgenmesini fazlasıyla garipsedim.

Kitabın ana mesajı osmanlı ve din. Yazarı Yavuz Bahadıroğlu. Akit gazetesinde yazar. Amacı insanların Atatürk'e puta tapar gibi tapmasını engellemekmiş. Ve benim anladığım bayağı bir padişahçı bir yazar. Osmanlı ve padişahlara asla söz ettirmiyor. Bana göre yanlı bir tarih yazarı...Yine söylüyorum dili akıcı anlattıkları güzel ama EKSİK. 

Ben artık bu osmanlı ve Atatürk'çü terimlerinden çok sıkıldım. Bugün benim gibilerin Atatürk'e taptığını söyleyenler Feto'ya ya da şimdiki cumhurbaşkanına tapıyor. Yapılanla ağızdan çıkanlar birbiriyle örtüşmüyor. Hem oturup tarihin satırlarını değiştirmeye çalışarak neyi ıspatlayacağız birbirimize. Bizler osmanlıyı inkar etmiyoruz ki! Ama bugün ki şartlara Atatürk önderliğin de geldik diyoruz. Bunu da hurafelere dayanarak değil bizzat kurduğu cumhuriyete ve getirdiği ilke ve inkilaplara dayanarak söylüyoruz.

Ama bu kadar yurt dışı basın Atatürk'ün kahramanlıklarını konuşurken bu topraklarda Atatürk ün bizlere kazandırdığı ilkelerle yaşarken onu karamalaya çalışmak çok fazla saçma. Ben küçüklüğümde bugün ki gibi kimsenin dilinde ben osmanlı torunuyum ben Atatürk'çüyüm gibi deyimler duymadım. Ama bugün gelinen nokta maalesef kendi içimizde ki savaştan öteye gitmiyor. Bunu başaranlar da zaten ülkemin her yerine sinmiş Allah yolunda olduğunu göstererek bu topraklara darbe girişimi yapmakla yargılanıyor ya da her yerde aranıyorlar. İslam dini kardeşliği vurgular bu kadar uç noktalar da nefret insanın kendisine ve ilerledikçe de ülkesine zarar verir. Evet ben ATATÜRK çüyüm ama islamı da evimde yaşayan ve yaşatan bir insanım öyle de büyüdüm. Bunu ıspatlamaya çalışmakta ayrı bir acı.

Ne diyordum :) sevmedim bu yazarı. Ama altını çizeyim de saldıran olmasın; fikirlerinden dolayı değil yanlı tarih yazmasından ve bazı şeylerin üstünü kapatarak ifade etmesinden dolayı sevmedim. Osmanlıyı ve ya padişahları övmesi de değil konu islamiyeti kullanarak fikir ayrılığı yaratma çabasını sevmedim.

Ve diyorum ki özellikle tarih kitaplarını okurken iyi araştırmak gerekli yanlı yazar okumamak gerekli diyorum ama yanlı bir okuyucu da olmamak gerekli ;) Çünkü normal değiliz fikirlerimiz dışındakilerin geçmişlerine açık açık küfür ediyoruz. Bırakalım bu topraklar da, içlerinde ki vatan ve Allah sevgisi ile şehit olmuş onca insan huzurla uyusun. Sadece bize bırakılan emanete sahip çıkalım. Birlik ve beraberliğimizi sağlayalım yeter.

Sevgiler,