10 May 2017

Anneler Arası Çocuk Kıyaslama


Çocuklar arasında kıyaslama yapan tek millet biz miyiz bilemem ama bulunduğumuz ülkede bunu yapmayan ortamlar yok gibi diyebilirim.

İki çocuğumun bile birbirinden uçurum kadar karakter farkı olduğunu kabullenen ben böyle insanlara gülüp geçmekten ziyade tepki bile vermiyorum.

Geçtiğimiz gün bir arkadaş topluluğunda anneler arasında kreşlerde ki eğitim sistemi konuşuluyordu. Biri kendi çocuğunun gittiği okulda sırf ingilizce konuşan bir öğretmenin olduğundan diğeri okul içerisinde ki yüzme havuzundan ballandıra ballandıra bahsediyordu. Öteki bahçede ki parkın ne kadar büyük olduğundan, onun yanında ki de ispanyolca eğitimlerinin olduğundan altını çizerek göze sokmaya çalışıyordu.

Böyle bir mantıkta ki anneler topluluğuna çok sık karşılaşmanız çok doğal hiç kimseye atarlanıp yorum yapmayacağım. Sadece bu konularda rahatsız olduğum en önemli konu; okullarda yapılan sosyal aktivitelere dikkat edildiği kadar keşke müfredat gereği hangi eğitimi alıyorlar, ellerinde ki kitaplarda çocukları neleri daha iyi yapıyor, neleri yapamıyor kısmına dikkat edip ülkemizde ki eğitim sistemi hakkında bilgi edinmiş olmalarını dilerdim. Şuan devlet ya da özel anaokulu fark etmiyor milli eğitimin belirlediği müfredatı hepsi aynı şekilde işlemek zorunda kalıyor bunu bilseler, övündükleri konuların biraz dışına çıkıp okullarının ne kadar temiz olduğuna bir göz gezdirseler diye içimden dua ediyorum.

Bu konu da bazen gerçekten bendemi sorun var diye düşünmeden edemiyorum. Benim için bir çocuğun okulda gördüğü sevgi, saygı, el becerileri eğitimi, birey olma yolunda öğretmenlerin ne kadar destek olduğu her şeyden çok daha önemli. Çalışan anne babalarız okuldan biraz geç alabiliyoruz o süre içerisinde canını sıkan bir yaklaşımın olmaması, mutlu bir şekilde bizi bekliyor olması çok daha önemli. Ben kendi iyi yönlerimi bile milletin gözüne sokmazken parasını verdiğim bir okulu sanki bir lütufmuş gibi bana sundukları imkanları başkalarının gönderdiği yeri ezerek mümkün değil göze sokamam. Devlet anaokuluna gönderebilen bir aileyi de böyle bir topluluk içerisinde asla yok sayamam.

Anaokulu dışında yine aynı şekilde ilköğretim özel okullarında çocuklar ailelerinden habersiz kutlu doğum haftası kutluyorlar ya da ibadet için zorlanıyorlar. İşin kötüsü çocuklarıyla doğru iletişim kurmayan aileler bunu çok zaman sonra öğreniyor. Bunun neresi kötü diyenlerde olabilir ama sizden habersiz çocuğunuza böyle bir eğitim veriliyorsa bu çok doğru bir şey değildir. Aileler okulların sosyal imkanlarına kafa patlatırken çocukların nasıl bir eğitim aldıklarını gözden kaçırıyorlar.

Yanlış anlama olmasın özel okulları gömmek değil derdim. Bir çocuğum devlet okulunda, diğeri özel anaokulunda iki yerden de sağlam tecrübemiz var. Ve ikisininde aldıkları eğitimi dikkatle takip ediyoruz. Çünkü bu dönemde ticaret kapısı gibi görülen eğitim sistemi içerisinde çocukların yok olup gitmelerine engel olmak zorundayız. Dinimizi nasıl anlatıyorlar, aileden gizli neler aşılıyorlar, sorun olduğunda çözmek için mi uğraşıyor yoksa üstünümü kapatıyorlar bunların hepsi benim için sağladıkları sosyal imkanlardan çok daha önemli.

Kısaca ben anneler arasında çocuk kıyaslama muhabbetlerini hiç bir şekilde anlayamıyor ve ciddi bir şekilde yadırgıyorum. Bu muhabbetlerin içinde sadece okuldan bahsettim ama karakter kıyaslamaları da oldukça fazla oluyor. Ve bunu özellikle çocuklarının yanlarında yaptıklarında ben rahatsız olup onların çocuklarını alıp oradan uzaklaştırıyorum. Çocukların gittiği okul, yaşadığı ev, dış görünüşleri önemli olmamalı. Önemli olan mutlu oldukları ortamda büyüyorlar olmaları ve bunu anlayıp kabul ettiğimizde eminim şahane bir nesil yetiştirmeyi başaracağız ;)

Bir tv programında duymuştum "anne/babalar artık çocuklarını proje gibi görüp yetiştirmekten acilen vazgeçmeli" diye aynen bende bu söze katılıyorum.

Sevgiler,











11 yorum:

  1. Benzer şeyleri demek isterdim ama aynı şeyleri ben de yaşıyorum. Aynı anneden aynı babadan olan kardeşler bile bambaşka karakterlerde ve görünüşlerde oluyorken, nasıl oluyor da bazı anneler (babalarla henüz karşılaşmadım) aynı yaştaki çocukları birbiri ile kıyaslayabiliyorlar anlam veremiyorum.

    Ben de bazen düşünmüyor değilim bende mi acaba bir tuhaflık var. Sonra bakıyorum elmaların içinde bir tane armut ne kadar farklıysa ben de onların arasında o kadar farklıyım. Onlar çoğunluk oldukları için kendilerini haklı sanıyorlar ama değiller aslında. Gerçi herkesin doğrusu haklılığı kendine. Biz istediğimiz kadar kendi doğrumuzu haykıralım, onların düşüncesi değişmediği sürece duvara karşı konuşmaktan öteye gidemeyiz.
    Özel okul / devlet okulu benim de içerik olarak çok merak ettiğim konular arasında. Hatta kreş arayış sürecimi ve kreşte yaşadıklarımı blogda yazmayı düşünüyorum. El kadar çocuk ne anlar İngilizce'den İspanyolca'dan at binmekten, yüzmeden diye özel kreşlerin eğitim anlayışını anlamaya çalışırken, diğer taraftan da devlet okullarının yüzeyselliğini irdelemiyor değilim. Hakkımızda hayırlısı ne diyeyim.

    Bazen diyorum ki, (ukalalık olarak algılama lütfen) daha az kitap okusam, daha az araştırsam, hayattaki tek derdim yarın ne giyineceğim olsa daha mı mutlu olurum diye düşünüyorum.

    YanıtlaSil
  2. Inan bana her ülkede var bunlardan.

    YanıtlaSil
  3. son sözünü ayakta alkışladım.. anne babalar bence çocuk yetiştirmek için çok çok çok büyük eğitim almalı ve çok kendilerini yetiştirmeliler.

    YanıtlaSil
  4. anneler arasından ziyade çocuğa yapılan bak bilmemkimin oğlu şöyleymiş şurayı kazanmış tarzı bir kıyaslamayı çok kötü buluyorum ben bunu yapan ebeveyne de hiç toleransım yok kusura bakmasınlar insan kendi çocuğunu nasıl kıyaslar başkası ile anlamıyorum her çocuk ayrı özeldir..

    YanıtlaSil
  5. Malesef ki bu durum yeni nesil ebeveynler arasında çocuğuyla eğitimiyle ilgilenme olarak algılanmakta bende sizin gibi düşünüyorum bir öğretmen olarak MEB müfredatının heryerden aynı olduğunu söylesemde inanmak istemeyen ne derseniz deyin nasıl anlatırsanız anlatın olmuyor hele ki Bursa'da bir özel okul velilerine bunu hiç anlatamıyorsunuz

    YanıtlaSil
  6. Çocuk kıyaslama değil de çocuğun şartlarını kıyaslama sanki bu.. Hangisi daha kötü bilemiyorum tabii. Türkiye'den uzakta da tam tersi, her şey o kadar 70'ler mantığında ki bazen içim daralıyor, yavaş, sakin, teknolojisiz, inançsız.. All we need is love tam 70'ler işte.. :D Güzel yaaa ama karşılaştırdım di mi şimdi ben de..

    YanıtlaSil
  7. Keyifle okudum yazınızı. Ne diyebilirim. Benim kızım bu dönemleri geride bırakalı çok oldu.İşiniz zor diyebilim duyarlı bir anne olarak.Size kolaylıklar diliyorum.

    YanıtlaSil
  8. Eşim eğitim sektörünün tam içinde olduğu için sürekli bu kıyaslamaları ben de çok duyarım.Özel okulların bir çoğu ticarethane maalesef.Özellikle Bursa'da bu durumlar daha çok yaşanıyor gibi geliyor bana.
    Kalemine sağlık Gülşahcım.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  9. Haklısın canım sana katılıyorum hem de %100. Öyle İngilizce, İspanyolca, yüzme dersi, vs. hikaye. Tamam çocuk severse, yeteneği varsa, zorlamadan, içinden gelerek yapacaksa yapsın ama önemli olan hayata hazırlamak, hayvan sever, vatanını, Atatürk'ünü seven çocuklar yetiştirmek. Senin yaptığın gibi. O yüzden çok taktir ediyorum seni. Bizim ülkemiz vatan haini çok olan bir ülke o yüzden önce çocuklarımıza İngilizce, yüzme vs. değil Atatürk'ü öğretelim ki, büyüyünce kimse aklını çelmesin.
    Sevgiler..

    YanıtlaSil
  10. Bu özel okul kıyaslamalarına bende çok sinir oluyorum. Halbuki o okullardaki bazı öğretmenler o çocukları öğrenci yerine birere müşteri görüyor, bunun farkında değiller. Her zaman yazdığım gibi önemli olan okul değil. Önemli olan çocuğun öğretmeni. Çocuğu eğitip, öğretecek öğretmenim bilgi ve düşüncesi önemli. Keşke okuldan ziyade öğretmenlerin anlayış ve verdiği eğitimi görüp, onlara kafa patlatsalar...

    YanıtlaSil
  11. ÜLKEMİZİN EN VAHİM MESELESİ
    YÜREĞİNE SAĞLIK NE GÜZEL YAZMIŞSIN YİNE

    YanıtlaSil

Okuduysan ses ver ;)

Bumerang - Yazarkafe