Yağız bugün okula tek başına gitti.Tek başına derken etüd den servisle okula bırakıldı.İlk gün genelde anne yada baba bırakır ya bugün öyle olmadı.Artık büyüdü diye birde anne babası gidemeyen çocuklar üzülmesin diye işyerinden izin almadım.Servisten iner nasılsa arkadaşlarını bulur diye düşündüm.
Ama kendi vicdanımı hesaba katmamışım öğlene doğru pişmanlık sarmaya başladı beni.Ya kendini yanlız hissederse ya panik olursa diye kurmaktaydım ki aklıma oğlu aynı okulda olan bir arkadaşım geldi.Sağolsun Yağız ı bulmuş ve benimle telefonda konuşturdu sesi gayet iyidi arkadaşlarımı buldum dedi etüd de güzel geçti dedi.Ama benim içim rahatlayacağına paramparça oldu.
Çalışan anne olduğum için bin pişmanlık duyduğum zamanlardan biri işte bu anlar.Resmen içim acıyor.Elinden tutup okula götüremediğim için resmen kahrolmuş durumdayım.1.sınıfta dahi "ben büyüğüm elimden tutup okula götürme beni ayıp anne "diyen bir oğlum olduğunu unutuyorum işte.Elinden tutmasam da uzaktan takip etmek bile şuan içime su serpebilirdi.Bazen bu annelik hormonlarına aklım ermiyor.Çoğu zaman bilinçli bir anne olduğumu düşünürken bir okadar da şuurumu kaybedebiliyorum.Ela da da bunları yaşamayı kaldırabilirmiyim hiç bilmiyorum daha şimdiden Ela nın anaokuluna ilk başlayacağı günü düşünüp hemen ağlamaya yelteniyorum.
Hal böyle oluncada;
Dönüyorum taaa en başa ANNE dediğin çalışmalımı çalışmamalımı ? Ev hanımı olan anneler daha mı mutlu?Drama çevirmeyeceğim bu işi yoksa cidden işin içinden çıkamıyorum.
Yaşlanıyorum sanırım galiba.Ya da annelik duygusu 2.çocuk da daha beter hormon patlaması da yaşatıyor olabilir.Yoksa çalışmanın çocuklarıma zerre kadar zarar verdiğini düşünsen bugün işimi bırakırım.Ama öyle değil elimden geldiği kadar kaliteli vakit geçiriyorum önce ev işi değil önce çocuklarım diyorum.Tabi ki eksikliklerim vardır ama evde olan anneler dört dörtlükmü?Sanırım herkese göre değişir bu fikirler.Neyse uzatmıyorum :)
Başta oğlum olmak üzere 2014-2015 öğretim yılının her çocuk için başarılı bir yıl olmasını diliyorum.Anne babalara da bolca sabır diliyorum.Çok lazım olacak :)
ÖNEMLİ NOT: Anne ve babalar lütfen çocuklarınızı sınıf kapılarında beklemeyin beslenme saatlerinde evlerinizden sıcacık yemekler götürmeyin.Düşünün ki annesi babası çalışan çocuklar var yada anne ve babası hiç olmayan evlatlarıda düşünün.Kaldı ki okula bırakıyoruz sokağa atıyormuşuz muamelesi yapmayın.
Sevgiler,
ÇALIŞAN ANNE
Türkiye’de erkek egemen toplum kadınlar üzerinde annelik kavramını kullanarak baskı kuruyor. “Bir kadının yegâne amaç, işlev ve görevi kocasına iyi bir eş ve çocuklarına iyi bir anne olmaktır, bunları yapabilmesi için kadının evde oturması ve kendini çocuklarına, kocasına, evine adaması gerekir” şeklinde söylemler ile kadının çalışması kötü bir şeymiş gibi gösteriliyor. Oysa, her kadın her erkek gibi öncelikle bir “birey”dir. Anne ve eş olmak “birey” olmaktan çıkıp hayatını çocuklarına ve eşine adamak demek değildir; çalışmak da illâ ki para kazanmak için yapılan bir aktivite değildir. İşiniz size zevk veriyorsa, işiniz hayatınızdaki mutluluk kaynaklarınızdan biri ise, elbette çalışacaksınız. Ev hanımı dahi olsanız, elbette kendinize ayıracağınız ve sırf size ait bir zamanınız, ev işleri yanı sıra hobileriniz olacak. Diğer taraftan, insan tabii ki para kazanmak için de çalışabilir. Bugünden yarına başımıza ne geleceği belli değil iken, bir kadının kendi ayakları üzerinde durması ve az veya çok kendi gelirine sahip olması –ki bu çocuklarına da maddi imkân sağlaması demek- çok önemli. O yüzden, lütfen okulun ilk günü 3. sınıftaki oğlunuza eşlik edememiş olmak nedeniyle kendinizi üzmeyin. Benim kızkardeşim de –benim gibi avukat- çalışıyor ve 9 yaşındaki yeğenim –bu yıl 4. sınıfa başladı- yıllardır okulun ilk günü dahil servisle okula gidiyor, annesi babası onunla gelmiyor, yeğenimin bu durumdan şikâyetçi olduğunu hiç duymadım, tam aksine kendi başının çaresine bakmayı öğreniyor :)
YanıtlaSilNe güzel açıklamışsınız.içime resmen su serptiniz :) 11 yıldır zorla çalışmadım hiç işimi de hep sevdim.Oğlum da yazdığım gibi asla elimi tutup okula giden bir cocuk olmadı hiç özellikle 3.sınıf oldu artık tek basına gitsin diyerek izin almadım.Ama şu ev hanımı olup okul içlerinde sınıf kapılarında bekleyen anneler anlayabilse bunu keşke.Ben arada böyle vicdan yapıyorum sonra her sabah işe gelirken doğru yolda oldugumu düşünüyorum :)tesekkur ederim yorumunuz için sevgiler :)
SilBugün kahrolmus,çalışan anne ve mini mini 1 annesiyim.geçen hafta izinli olup,bu hafta işe dönsemde içim rahatlamadı.Bütün gün senle bu konuyu konusup,rahatlamak yerine kendıme dert ettim.Aynı şeyleri bende düşündüm.Acaba ev hanımı olsam,çocugumla dahamı mutlu olurdum diye...
YanıtlaSilDün okul çıkışı anneanneyi gören kızım,’’neden geldinki,ben servisimi bulabilirdim’’ diye anneannesine çıkısınca biraz olsun rahatladım.Sabahda yorumlarınızı okuyunca içime su serpildi.Çok haklısınız...Aslında bizim yavrularımız 1 adım önde.Herişi kendileri başarabiiliyorlar...
Bütün öğrencilere başarılar diliyorum...
bazen fazla abartıyoruz :)
Silof of ben de çalışıyorum ve çocuklarımın biri 2.sınıf diğeri 1.sınıfa başladılar. öğlen arası gidiyorum okula işime yakın bir okul tercih ettik çünkü. ama dediğiniz gibi veliler çok fazlalar..
YanıtlaSilvelilerden fırsat bulursa cocuklar okulada alışacaklar :)
SilYazını okurken, ilk bakıvıya gittiğimiz gün aklıma geldi. Ne kadar üzülmüştüm. Sıcacık yatağından uyandırıp onu hazırlarken; "uyuyayacağım anne." diye ağlayışını. İçimden, benimle birlikte çalışıyor; çocuğum." diye geçirirdim.
YanıtlaSilAnnelik çok başka bir şey... Yine de mantık duygusuyla hareket edildiğinde çocuklarımızın da sağlam bir karakter geliştirdiklerini düşünüyorum. Sevgiler.
hormonlarımızın oyunu bunlar başka hiçbişey değil :) sevgiler..
Sil2 çocuk annesi olup çalışan anne olmak daha da zordur eminim
YanıtlaSilarada bi şikayet etsemde zorluklarla ugrassamda boyle de mutluyum :)
SilŞimdi yazacaklarimi umarım yanlış anlamaz kimse. Ilkinde çalışan anneydim şimdi ev hanımı anne. Aslına bakarsanız ikisinin de farklı arti ve eksileri var. Ev hanimiysaniz gun içinde kendinize daha çok yapılacak iş buluyorsunuz herkes de zaten sizden bunu bekliyor. Yapamadım deme şansınız yok ne yaptın derler bütün gün :) Çalışan anneyseniz vicdan yapıyorsunuz ve cocugunuzla daha kaliteli zaman geçirmeye odakliyorsunuz kendinizi. Kendinize daha cok bakiyorsunuz. Anneler en doğrusunu hisseder derim ben. Herşeyin bir bedeli var. Seçim annede. Mecburiyetten degil de sebep ne olursa olsun çalışmak istediğiniz için çalışıyorsanız sıcak yemek götüren annelere bozulmayin ;)
YanıtlaSilSevgiler
yokk yok kimse kimseyi bosuna yanlış anlamasın zaten herkesin fikri aynı olmak zorunda degil :) tek bişeye katılmıyor ve ev hanımıda olsam yapmam diyorum ; beslenme saatinde okula sıcak yemek götürmek iyi birşey degil.Zaten öğretmen tarafından da yasaklandı.Hadi ben çalışıyorum ama yazımda da dediğim gibi bizlerin bilmedigi annesiz çocuklarda olabilir onlarıda düşünmek lazım :( sınıfında olmazda yan sınıfta olur mutlaka vardır.
Silsıcak yemekten kasıt bildiğimiz ev yemekleri ise zaten o annenin bi doktorla görüşmesi lazım kendi içine bi dönmesi :))) şaka bir yana biz daha bu sene başlıyoruz ya varmı böyleleri
YanıtlaSilvalla ben beslenme saatinde annenin eline kuru fasulye pilav yanına da ayranını alıp gelenini gordum ondan sonra olay cıkardım zaten :)
SilOğullarımızın ismi aynıymış :)) Yeni Eğitim öğretim yılı hayırlı olsun. Bende bu aralar aynı ikilemdeyim oğlum 19 aylık olmak üzere ben oğlumdan sonra iş hayatına ara vermiştim. Şimdilerde tekrar dönmeyi düşünüyorum ki dönmeliyim aslında ama yinede garip bir vicdan azabı nasıl büyük bir ikilem.Allah hepimize kolaylık versin... Sevgiler :)
YanıtlaSilYağız lar feci bilmiş oluyor haberin olsun :) sagol cnm hepimize hayırlı olsun insallah.Hiç ikilemde kalma mecbursan dönmelisin her düzene alışılıyor mecburen ara ara isyan etsemde 11 yıldır iş ev cocuk üçgeni arasında ki düzenimden memnunum ;)
Sil