Öncelikle bu kitabı neden okuma gereği duyduğumdan bahsedeyim.
Yağız ön yargılı bir çocuk. Tatmadığı bir yemek için sevmeyeceğini, denemediği bir oyun için başaramayacağını düşünür ve vazgeçer. Çok zorlamadan denemesi için itelemek gerekiyor. Ve ben bunu bazen ciddi anlamda nasıl yapmam gerektiğini bilmiyorum. Babanın bakış açısı daha basit "koca adam oldun" ile başlayan bir cümle ile hemen cevabını yapıştırır. Tabii ki Yağız da hiç bir çocuk bu şekilde ikna olup gaza gelmiyor.
Geçen sene basketbol kursuna göndermek istediğimiz de günlerce stres yaptı. "ben basketbol da iyi değilim yapamam" diyerek kendini paraladı. Bir iki güzelce konuştum ama sonra gerçekten sabrım kalmadı ve zorla kursa götürdüm. Ve sadece 2 hafta gibi bir sürede "anne ben gerçekten basketbol da başarılıymışım öğretmenim de öyle söyledi" dedi. Ve sorunsuz gayet mutlu 1 yıl kursa devam etti. Bu yıl kendisi gitmek istedi. Bunun gibi bir sürü örnek verebilirim.
Birde garip kaygıları var. Diyelim bir ödevini evde unuttu; tüm günü kendine zehir eder. Ben nasıl unuttum ya öğretmenim kızarsa!!! Ve çok iyi biliyorum ki asla ses bile yükseltmeyen çok anlayışlı bir öğretmeni var. Yani Yağız da dahil tüm öğrencilerine fazlasıyla hassas yaklaşan bir öğretmen. Sadece bu da değil; mesela bugün Kasım ayının ilk okul günü. Ve Yağız dün gece rahat uyku uyuyamadı. Çünkü servis parası ve yemek parasının ödenmesi lazım. Ve babası gelirken para çekmeyi unutmuş. Yemekten sonra çıkar atm den çekerim dese de Yağız rahat edemedi. Huzursuzluğunu görseniz sanırsınız ki para almak için servis şöförü ve kantinci kapıda Yağız ı bekliyor heralde derseniz. Ve bunca yıldır hiç geçikmeli yatırdığımız bir durum olmadı. Hani desem ki bir kere böyle bir şey oldu ve Yağız'a kızdılar ( ki böyle bir durumda Yağız la muhatap olmazlar veliyi ararlar) ama öyle bir şey de olmadı.
O kadar konuşmama rağmen akşam yatarken yine de babası için kapıya not yazıp bırakmış. Bir de eklemiş etüd parasını da unutma diye ki etüd parasını yatırdığımızı makbuzuyla ıspatladık :)
Bunun gibi kaygıları kedi, köpek, kuş görünce de yaşıyor. Eyvah şimdi bana saldıracak korkusundan beti benzi atıyor. Halbu ki başına böyle bir olay da hiç gelmedi.
Hadi hayvan korkusunu bir nebze anlamaya çalışıyorum büyüklerde bile bu olabiliyor ama 10 yaşında ki bir çocuk uykusundan edecek kadar neden para yüzünden veya başaramayacağı şeyleri düşünerek neden kendini huzursuz eder bunu aklım almıyor. Belki de bir uzmana danışmak gerekli ben artık çıkar yol bulamıyorum.
Acaba özgüven sorunumu diye de araştırma yaptım ama ögüven ve kaygının çok farklı şeyler olduğunu anladım.
İşte bu arada bu kitapla tanıştım. Kaygılı Çocuğa Yardım
Kitap detaylı bir şekilde çocuklara bu konu da nasıl yaklaşmak gerektiğini, çocuğa nasıl gevşemek gerektiğini detaylı nasıl anlatabilirize kadar her şeyi açık ve net yazmış. Korkuları olan çocuklara da nasıl yardımcı olunacağını anlatıyor.
Çocuklarınıza uygulayabileceğiniz testler de kitap içerisinde mevcut. Testlere göre Yağız benim sandığım kadar kaygılı çıkmıyor. Fakat notlar alarak okumaya devam ediyorum. Ve böyle bir sorun yaşayan tüm ebeveynlere de tavsiye edebileceğim bir kitap.
Çocuk büyütmek zor iş demiş miydim daha önce :)
Sevgiler,
Evet çocuk büyütmek çok zor iş.::)
YanıtlaSilMerhabalar Gülşah hanım.Yavrunuzun kaygı durumunu paylaşmanız ve nasıl çözüm bulma çabasında olduğunuz bir çok annenin dikkatini çekecektir.Zaman içinde sizin davranışlarınızı gözleyip mutlaka rahatlayacaktır.Çabuk baş edeceğiniz bir duygu durumu.Büyüklerin çoğunun es geçtiği bu tip durumları minik yaşında yaşaması hassas ve etrafına karşı duyarlı bir çocuk olduğunu da gösterir.Umarım her şey normale döner,Allah yavrularınızı sizlere bağışlasın .Sevgilerimle.
YanıtlaSilEvet gerçekten de zor iş. Ama biz annelerin elinden ne kurtulmusta bu kurtulacak. ;)
YanıtlaSilbuarada canım senin oğlun bence kaygılı değil, biraz garantici bir çocuğa benziyor. Herşey yolunda ve tikirinda gitsin hiçbir problem başıma gelmesin diyor. Buda bir huydur o yüzden fazla üstüne gitme. Nacizhane tavsiyem.
Gerçekten de çok kaygılıymış Yağız. Hayatı bu kadar kaygılı karşılarsan hayat seni çok üzer Yağızcım. Bir uzmandan yardım almakta her zaman fayda var bence konuya çok başka yaklaşıp, farklı çözümler üretiyorlar. Aslında çocukların düzenli olarak pedogoğa götürülmesi taraftarıyım ben bi aralar götürdüm Görkem'i pratik yaklaşımlar ve çözümler aldık. Ailedeki eğitim sürecinde bizi de aydınlatmış ve yol göstermiş oluyor.
YanıtlaSilGülşah'cığım yazdıklarını okuyunca üzüldüm :( canım ya kıyamam, merak etmesin, dünyanın sonu sanmasın diyor Müjde teyzesi söyle ona:) babasına, anasına güvensin onlar öderiz / işte atm den çekeriz dediler mi çekerler bunu bilsin. Babam/annem dedi mi yapar diye düşünsün. İlk aklıma bu geldi. :) Umarım düzelir bu durumu.
YanıtlaSilSevgiler.
Çok haklısınız, çocuk yetiştirmek zor iş. Biraz da yapısı diyelim. Her çocuğun ayrı ayrı yaklaşımı var olaylara. Her bir olayı bu kadar ciddiye alması, kendisi açısından zor bir durum.Büyüdükçe birazcık değişecektir. Ama yine de sanırım kişilik olarak çok hassas bir çocuk.Size kolaylıklar dilerim.
YanıtlaSilCanım benimm ah bilse kendisi gibi o kadar çok çocuk var ki:)
YanıtlaSilBu biraz da onun aşırı sorumluluk sahibi olduğunu gösteriyor ve bunun kırılacağını düşündüğü an da panikliyor ,sabırla konuşmak gerekiyor üzüldüğü gibi olmadığın da sonuçlar, sizin ona anlattıklarınız da ne kadar haklı olduğunuzu görecektir.:) Çok da üstüne düşmeyin bu konu da zamanla esneyecektir:)
bu kadar yoğun yaşamadık biz hiç ama belki de bir dönemdir bu ama bu tatmadığı denemediği şeyleri sevmeyeceğim konusu kesinlikle benim oğlumda da var hatta hala daha var .. zorla vazgeçiriyorum oğlum bir dene diye zorla yediriyorum bazen neyse büyüdükçe yollarını buluyorlar bir şekilde..
YanıtlaSilNe zoru çok zor! Valla hiçbir konuda bu derecede zorlandığımı hatırlamıyorum!:)) Senin yazdıklarını bu yaşlarda ki bir çok kişiden duyuyorum. O yaşa mı özgü davranışlar acaba? Notlarını merakla bekliyorum.
YanıtlaSilÇok çok kolaylıklar diliyorum, eminim ki her gün yeni bir şey öğreniliyor çocuklarla (:
YanıtlaSilÇocuk büyütmek zor iş gerçekten her gün yeni bir olaylar 😊
YanıtlaSilGülşah hanım bahsettiğiniz durumlar bizdede var maalesef.Ve çocuk içinde anne baba içinde zor bir durum.Mükemmelliyetçiler ve hiçbir sorun olsun istemiyorlar.İster istemez bu durum onları sıkıntıya sokuyor. Çünki etraflarındaki herşey mükemmel değil.Bu kitabı bende almıştım okuyup uygulayamadım.Şimdi tekrar bakacağım. yaşadıklarımızı yazarsak birbirimize yardımcı oluruz diye düşünüyorum.Kolaylıklar diliyorum hepimizr :)
YanıtlaSil