Oto Koltuğuna Oturmayan Çocuklar

 Ön koltukta kucağında bebekle oturan insanları gördükçe kanım donuyor.

  Bir insan evladını nasıl olurda bu kadar büyük bir tehlikenin içine atar aklım almıyor. Nasılsa mesafe kısa diyerek kucağına alanlar bilginiz olsun;
"Saatte sadece 45 kilometre hızla hareket eden bir araç aniden durduğunda, bu arabanın içinde seyahat etmekte olan 25 kiloluk bir çocuk, olduğu yerden fırlarken yavru fil ağırlığına ulaşır. Bu etki, aynı çocuğun neredeyse üçüncü kattan düşmesiyle eş değerdir."

  Yani oto koltuğuna oturtmayan anne babalar çocuklarının bir nevi 3.kattan atlamalarına izin vermiş oluyorlar.

 Evet birçok anneden duyuyoruz "bizimki asla oto koltuğuna oturmuyor", "oto koltuğunda çok ağlıyor" ee sussun diye de tabii sonuç olarak kucağımıza alıyoruz. Bir kere oturmak istemeyen çocuğu kucağınıza aldınız mı artık geçmiş olsun o çocuk bunu her zaman kullanır. Bir düşünün neden yabancıların çocukları böyle diretmiyor ağlamıyor? Bırakın çocukları onlarda yetişkinler bile arka koltukta kemer takmadan asla oturmuyorlar ve yola çıkmıyorlar. Biz maalesef millet olarak her şeyi Allah a emanet edip canımızı tehlikeye atmayı çok seviyoruz.

 Yağız da sorun yoktu ama Ela değil oto koltuğu arabayı bile hiç sevmiyor. Buna rağmen de her sabah babasıyla anneannesine gitmek zorunda. Baştan eşim tablete alıştırmış onunla susuyordu ama baktım tablet işini abarttı onu da bıraktırdık. Evden çıkarken eline oyuncak yada kitap tutuşturuyoruz. Yol boyunca da şarkı ve sohbetle susuyor diyor eşim. Bu aşamaya gelmemiz hiç kolay olmadı. Küçücüktü katılarak ağlardı arabanın dışında uyutup öyle oturturduk yerine. Hala daha yeri geliyor çığlıklarla ağlıyor ama kimseden yüz bulamayınca susuyor öyle çabuk susan sakinleşen bir çocuk da değil 3,5 saat aralıksız ağlama rekoru var :)

 Bu yüzden kim ne derse desin mesafe yakın diye, çocuk durmuyor çok ağlıyor diye, yeter ki sussun diye çocuğun kucağına alınmasına karşıyım. Yıllar önce 1,5 yaşında ki çocuk annesinin kucağında seyahat ederken kamyona çarpan araçtan fırladı ve öldü. Tehlikeyi fark etmek için böyle bir şey yaşamaya gerek yok.

 Hangi anne çocuğu çok ağlıyor sussun diye eline keskin bir bıçak verir ki? Bu da onun gibi bir şey.

 Bizde yaşadığımız için öneri olarak şöyle diyebilirim ki;

 * Çocuk oto koltuğuna oturmak istemiyorsa arabayı kararlı bir şekilde durdurun ve o oturana kadar hareket etmeyin. Geç kalıyor olabilirsiniz ama hiç bir şey bundan önemli değil.
 * Eline tablet vermek evet iyi bir çözüm ama bizim gibi uzun mesafe gidiyorsa ve sabah akşam bu durum varsa küçük çocuğun gözlerini mahvedebilir.
 * Evden sevdiği bir oyuncağını ya da kitabını almasını alışkanlık haline getirebilirsiniz.
 * CD çalara çocuk şarkıları takabilirsiniz.
 * Oto koltuğuna oturturken üzeri kalın olmasın terleyen ve sıkışan çocuk huysuzluk çıkarır.
 * 12 yaşa kadar oto koltuğu kullanması gerektiğini, ayakları yere bastığında da yükseltici kullanabileceğini yaşı ilerledikçe sürekli anlatabilirsiniz.
 * Şehirler arası yolculuk olmadığı sürece kısa mesafeler de çocuk bırakın arkada tek başına oturmayı öğrensin. Çünkü arka da oturan annelerin çoğu emniyet kemerini takmıyor. Çocuk kadar sizinde can güvenliğiniz önemli.

 Ve son olarak sizler arabaya bindiğiniz gibi emniyet kemerinizi takmıyorsanız çocuğunuza ne anlatırsanız anlatın bunu anlamayacaktır. Eşim Yağız dan önce ısrarla emniyet kemeri takmazdı ama Yağız ın büyüdükçe babasını sorgulaması nedeniyle eşimde alıştı şimdi ilk işi emniyet kemerini takmak.

Bu yazımı ön koltukta kucağında bebeğiyle oturan bir kişi bile okusa kar kardır. Çünkü bazen her şeyi çok iyi bil sekte dürtülmemiz gerekiyor. Oto koltuğuna oturmayan çocuk kalmasın. Kamu spotu gibi oldum yeminle :)

 Kazasız belasız günler dilerim,
 Sevgiler ;)